Het stond in de sterren geschreven. De economische sancties tegen Rusland doen de Europese economieën pijn. Veel pijn. Onnodig veel pijn.
En dat alles om de neo-nazivriendjes van Verhofstadt ter wille te zijn? Hoe lang pikken we dit nog?
Het Amerikaanse CATO Institute komt met een vernietigend rapport.
Ten eerste hebben de sancties geen enkel effect. De cool-down van de Russische economie is vrijwel volledig te wijten aan de lage olieprijzen. Het Westerse njet noopt de Russen bovendien om elders vrienden te zoeken. En dat lukt wonderwel goed.
Europa lijkt dus zijn hand te overspelen, en ligt aan de basis van een coalitie van Rusland-bondgenoten die wel eens front zouden kunnen vormen tégen de Atlantische economische belangen.
Kortom: Europa speelt met vuur, wanneer het zich de les laat spellen door Washington.
De economische uitdagingen, en de tekorten in de Russische winkels, hebben de Russen aangespoord om hun economie te diversifiëren. Europa loopt dus het risico dat, wanneer de sancties uiteindelijk worden opgeheven, de vraag naar Europese producten mogelijk nihil is.
Bovendien spelen de sancties alleen maar in de kaart van Poetin, die zijn populariteit gevoelig zag stijgen afgelopen jaar van 63 naar 88%.
Europa riskeert dus om een historisch unicum te creëren: een eendrachtig Rusland. Politieke tweedracht heeft Rusland sinds ’91 genoopt om bij het Westen aan te schurken, maar nu Poetin quasi unanieme steun geniet van de Doema en de bevolking, kan Rusland zich steeds onafhankelijker opstellen.
Men zou haast suggereren dat dit de bedoeling van Washington was, om terug de zekerheden van de bipolaire wereld van tijdens de Koude Oorlog tot leven te wekken.
Daarenboven heeft Rusland nu ook werk gemaakt van eigen financiële instellingen. Daar Rusland tot 2014 afhankelijk was van Westerse Wereldbank-systemen als SWIFT, heeft het zich nu quasi volledig geëmancipeerd van dat Westerse juk.
En dat verzwakt enkel de onderhandelingspositie van het Westen in onderhandelingen met Rusland.
Ten slotte zou de economische kostprijs van de boycot voor Europa alleen al geraamd worden op 100 miljard euro, en twee miljoen banen voor de volgende 3 tot 5 jaar.
Voor Duitsland alleen al betekent dat 400.000 jobs. Vierhonderd Duizend.
Voor de VS is dat nog geen tiende.
