Dinsdag besliste de Britse EU-ambassadeur om per direct ontslag in te dienen. Sir Ivan Rogers draait al heel wat jaren mee in de Britse politiek. Hij werkte voor Prime Ministers Tony Blair, David Cameron en Theresa May. Sinds 2013 werkte hij als topdiplomaat in Brussel.
Waarom Rogers zijn ontslag indient, is officieel niet bekend. Volgens The Financial Times zat er de jongste maanden een haar in de boter tussen de ambassadeur en enkele ministers uit de Britse regering.
Rogers gaf in december enkele interviews waarin hij sceptisch was over de uitstap van de Britten uit de EU. Het sluiten van een nieuw handelsverdrag zou wel tot halfweg volgend decennium kunnen duren, zo liet de EU-diplomaat zich ontvallen. Het waren uitspraken die niet in goede aarde vielen in Londen.
De Britse regering maakt haar bevolking namelijk al sinds het referendum, zomer 2016, wijs dat de Brexit formeel afgerond kan worden voor de volgende EU-verkiezingen, juni 2019.
Theresa May, en de hele Britse politiek, zitten met een groot probleem. De Eerste Minister kondigde meermaals aan om voor april van dit jaar Artikel-50 in werking te stellen. Dan resten er maximaal twee jaren van onderhandelingen om tot een officiële Brexit te komen.
Op amper drie maanden voor de start van dit proces, verliest het Verenigd Koninkrijk dus een van haar meest ervaren personen te Brussel. Nieuwsblog Sceptr merkte op dat in het najaar van 2016 tientallen vacatures gepost werden op de websites van de Britse overheden. In het kader van de uitstap uit de EU moest Theresa May opzoek naar een hele boel extra experten (juristen, economen en diplomaten).
De hele situatie lijkt erg amateuristisch en doet vermoeden dat Londen nog altijd niet weet waar het nu concreet naartoe wil met de Brexit. Wordt het een ‘harde Brexit’, waarbij het Verenigd Koninkrijk ook de interne Europese markt voor goederen en diensten verlaat? Dat zou grote gevolgen kunnen hebben voor de handel tussen de EU en Groot-Brittannië (in beide richtingen).
Een ‘softe Brexit’ lijkt dan meer aangewezen. Op die manier zou het Verenigd Koninkrijk in de binnenmarkt blijven. Vraag is of de EU deze uitzonderingspositie toe zal staan. Het bekomen van een sluitend, nieuw vrijhandelsakkoord tussen het Verenigd Koninkrijk en de Europese Unie zou wel eens heel wat langer kunnen duren dan ‘amper’ twee jaren. Of hoe Sir Ivan Rogers er met zijn tijdsschema tot in 2025 waarschijnlijk niet zo ver naast zit als de Britse regering wil toegeven…
