Het onderzoek van de Europese Commissie tegen Russische gasreus Gazprom is zijn laatste week ingegaan. Daarmee komt een eind aan ruim 4 jaar onderhandelen over Russische gaspijpleidingen en marktaandeel op de Europese markt.
Zo krijgt Gazprom wellicht de toestemming om voor 30 à 40% te participeren in de Opal-pijplijn. Dat is de pijplijn die Russisch aardgas van de Nord Stream-pijplijn verder verdeelt over West-Europa. Bovendien zal het onderzoek naar misbruik van Gazprom’s machtspositie op de gasmarkt onmiddellijk geklasseerd worden, zonder gevolg.
In ruil daarvoor moet Gazprom zware toegevingen slikken: het moet het initiatief voor Nord Stream 2, dat de gasdoorvoer via Oost- en Centraal-Europa volledig zou kunnen bypassen, aan Europese partners overlaten, en het mag slechts 50 tot 55% van Opal gebruiken om Russisch gas te leveren in Duitsland en Tsjechië, belangrijke afzetmarkten.
Zo consolideert Rusland marktaandeel in Europa, maar moet het elke groeimogelijkheid in de toekomst tot nader order opbergen. Dat betekent ook dat Oost-Europa nog minstens enkele jaren transitrechten kan doorrekenen op Russisch gas. Dat betekent concreet dat u en ik verdoken subsidies betalen aan landen als Polen, Hongarije en Bulgarije via onze energiefactuur.
Globaal genomen is deze deal echter zonder twijfel een succes. Een klein mirakel zelfs. Gazprom en de Commissie zijn on speaking terms en hebben bewezen als volwassenen met elkaar tot een vergelijk te komen.
De deal is natuurlijk een streep door de rekening van de Britten, die absoluut de politieke en economische banden tussen Europa en Rusland willen verbreken. Nu CETA en TTIP op de helling staan (wat de greep van Canadese en Amerikaanse energiebedrijven op de Europese markt zou moeten verstevigen), is de deal met Gazprom olie op het vuur.
Syed Kamall, voorman van de Britse Conservatieve Partij in het Europees Parlement en tevens fractieleider van de ECR waartoe ook de N-VA behoort, liet zich enkele uren na het akkoord laatdunkend uit over de mogelijkheid van goede verstandhoudingen in de toekomst tussen Berlaymont en het Kremlin.
Een zielig schouwspel van een zielige natie die haar strijd met de geschiedenis aan het verliezen is, en nog steeds gelooft dat het een wereldrijk achter zich heeft. De Brexit zal alvast geen dag te vroeg komen. Zet al die hulpeloze vluchtelingen maar gelijk op de ferry richting Dover.
Bron: EU Observer, Financial Times
