Verenigde Staten onder Obama in versneld tempo in verval
Ondanks zijn bewering dat hij ‘de wereld heeft gered van een Grote Depressie’ is Barack Obama de eerste Amerikaanse president ooit die er niet in geslaagd is om de economie in een van zijn jaren met 3% te laten groeien. Tegen de New York Times verklaarde hij gisteren dat zijn grootste mislukking het niet kunnen overtuigen van het Amerikaanse volk van zijn ‘succesvolle’ economische beleid is. Daar zou hij echter niet verbaasd over moeten zijn, want de harde cijfers laten echter zien dat het onder hem op bijna alle punten heel snel totaal de verkeerde kant opgaat met de VS. Maar dat is in zijn ogen ‘natuurlijk’ niet zijn schuld, maar van de Republikeinen en andere critici.
Om zijn inmiddels beruchte schaamteloze arrogantie –en onbenulligheid- nog eens te onderstrepen, zei Obama dat hij ook nog eens ‘trots’ is op zijn ‘zeer goede’ prestaties, en dat ‘ik tijdens het proces trouw ben gebleven aan mezelf.’ Wel, de term ‘vertrouwen’ heeft bij Obama een heel andere betekenis dan bij de meeste mensen, zo weten we inmiddels. Maar waag het eens openlijk vraagtekens bij zijn oprechtheid te zetten, en je wordt meteen in een hoek weggezet als een domme, cynische criticus, of een rechtse racist.
Feit is dat Obama’s economische prestaties tot de zwakste uit de Amerikaanse geschiedenis behoren. Als de economie dit jaar opnieuw niet boven de 2,67% groei uitkomt, dan zal hij de op 3 na slechtste economische president ooit zijn. Aangenomen dat hij dit percentage haalt, dan komt de gemiddelde groei tijdens zijn 8 jarige ambtstermijn uit op slechts 1,55%. Alleen Hoover (-5,65%), Johnson (-0,7%) en Theodore Roosevelt (1,41%) deden het nog slechter; de andere 35 presidenten op de lijst presteerden allemaal beter.
Toch lag het allemaal niet aan hem, zo vindt Obama zelf. Als de kiezers de Democraten nu maar hun meerderheid in de Senaat en het Huis van Afgevaardigden hadden laten behouden, was alles volgens hem veel beter gegaan. Al heeft hij wel spijt van het feit dat hij de extreem lage rente niet heeft aangegrepen om de in verval zijnde infrastructuur in grote delen van het land te verbeteren. Had hij overigens wel beloofd, maar… onze lezers weten na al die jaren wel wat er doorgaans van Obama’s beloften terecht komt.
De volgende 9 statistieken bieden in een oogopslag een blik op wat Obama onder zijn ‘zeer goede’ prestaties schaart:
In het rood gekleurde gebied was hij president. Toegegeven, sommige negatieve trends waren al in gang gezet, maar de afbraak versnelde zich in alle gevallen toen Obama eenmaal aan het roer stond. Studentenschulden, burgers afhankelijk van voedselbonnen, staatsschuld, geld bijdrukken, gezondheidskosten, ongelijkheid tussen blank en gekleurd explodeerden, terwijl het gemiddelde inkomen instortte, en het aantal Amerikanen dat een baan heeft is nog nooit zo laag is geweest. Ook het aantal huizenbezitters daalde naar bijna een record diepte.
Obama houdt desondanks vol dat hij degene is geweest die de financiële sector na het uitbreken van de crisis in 2008 heeft gestabiliseerd. Ook wees hij op de enorme stijging van de Dow Jones (van 6000-7000 naar 16000-17000), overigens een misleidende indicatie, omdat daar alleen speculanten, investeerders, grootaandeelhouders en topmanagers van hebben geprofiteerd, en niet de gewone man. Dat blijkt uit bijvoorbeeld deze statistiek:
De president blijft echter een rotsvast vertrouwen in zichzelf te houden. ‘Verwerp pessimisme en cynisme, en weet dat vooruitgang mogelijk is. Vooruitgang is niet onvermijdelijk, het vereist strijd, discipline en geloof.’ Maar ervaart u iets heel anders, stel dan vooral nergens vragen bij en negeer de realiteit, hoe pijnlijk die voor tientallen miljoenen Amerikanen ook is. Immers: niets mag Obama’s propaganda aan het wankelen brengen.
