Een interessant berichtje (zoals veel aldaar gepost) op Politalk:
Volgens Dijsselbloem praten de lidstaten met elkaar over nauwere samenwerking na een eventuele Brexit.
Kennelijk begrijpt de EU nog niet dat Europa (het volk) geen EU wil. De EU blijft zich kennelijk – ook na een eventuele Brexit – inzetten voor totale integratie (en destructie) van Europa conform… ja, nou ja, conform dat wat we besloten hadden nooit meer te willen.
[Dijsselbloem] wijst erop dat – in de aanloop naar een mogelijk vertrek van Groot-Brittannië uit de EU – volop gesproken wordt over meer samenwerking tussen de dan resterende 27 lidstaten. ‘Hoe kun je van lidstaten verwachten meer macht met de EU te delen als dit de manier is waarop we met onze afspraken omgaan?
Inderdaad, we zijn Gekke Henkie, Dijsselbloem bevestigt het nog maar eens… Maar de EU onderhandelt nu dus weer over The Ever Closer Union. De EU gaat daarmee duidelijk weer tegen de tijdsgeest in waarin iedereen juist meer zeggenschap wil, niet minder: Denk aan Catalonië, Schotland, Baskenland, Vlaanderen, Corsica, Noord Ierland, etc. En uiteraard tegen de EU-uitbreidingstrend in: Polen, Finland, Hongarije, de Brexit, Zweden,Nederland, Frankrijk, etc, bijna de helft van de Europeanen wil nu keuze over lidmaatschap met de EU. Daarbij hebben we uiteraard reeds geleerd van de Balkan dat je landen niet op een kluitje moet vegen tegen heug en meug in. Verdere integratie waar Dijsselbloem het over heeft, is duidelijk niet gewenst door de bevolkingen, maar die zijnuiteraard onbelangrijk.
Overigens is deze ‘ontboezeming’ slechts een bijzin in een groter geheel: Dijsselbloem en Juncker liggen elkaar weer eens dwars, Dijsselbloem noemt Juncker weer eens incompetent en Juncker noemt Dijsselbloem een leugenaar. Grappig hoe de pot de ketel verwijt, en dat beide kanten op!
Via Lang Leve Europa
