Onlangs lanceerde het Duitse Federale Ministerie van Gezondheid de website Zanzu, waarbij seksuele voorlichting centraal staat. Seksuele voorlichting is weliswaar geen nieuw fenomeen, maar dit initiatief bevat een duidelijk verschil: allochtone mannen vertolken een prominente rol op het instructiemateriaal. Wie dacht dat de Duitse autoriteiten kordaat zouden optreden na het massale seksuele misbruik in steden zoals Keulen en Hamburg heeft het mis. Integendeel. Migranten die hun seksuele frustraties niet onder controle kunnen houden moeten niet worden uitgezet, maar onderwezen.
Wie naar de website surft krijgt direct de mogelijkheid te kiezen uit een breed aanbod van talen. Naast negen Europese talen kan er eveneens worden gekozen uit Turks, Arabisch en Farsi. Bij vrijwel alle afbeeldingen en video’s is er sprake van multiculturele koppels. Verder komen thema’s zoals genitale mutilatie en eerwraak uitgebreid aan bod en wordt er uitgelegd dat dit verboden is. Dergelijke misdrijven zijn geen klassieke Europese verschijnselen en gezien de aard van de foto’s kan er met vrij veel zekerheid worden geconcludeerd dat deze website puur op migranten is gericht.
Ondertussen blijkt Zanzu ook te zijn geadopteerd door de Belgische overheid, aangezien verschillende officiële instituties de website erkennen. De Belgische politicus Theo Francken gaf kortgeleden enkelevoorbeelden van het cursusmateriaal, dat overigens van een bedroevend laag niveau is.
“Sexy kleding is geen uitnodiging voor seks.”
“Het is niet oké vrouwen aan te blijven staren.”
“Als een meisje nee zegt, bedoelt ze ook nee.”
“Raak vrouwen niet ongewild aan.”
Een westerse kleuter snapt nog dat de bovenstaande gedragsnormen vanzelfsprekend zijn. De import van horden alleenstaande mannen uit de derde wereld verandert de stand van zaken echter compleet. Het meest schrijnende is echter toch wel de strekking van dit hele concept. De seksuele voorlichting wordt ingezet als preventiemiddel, terwijl het in werkelijkheid dient als halve maatregel voor een gefaald migratiebeleid evenals een schrikbarende toename in zedendelicten.
