Heeft de euro ervoor gezorgd dat Griekenland zich momenteel in een diepe crisis bevindt? Volgens sommigen is dit een onbetwistbaar feit omdat ze anders simpelweg hun eigen munt hadden kunnen devalueren.
De waardevermindering van een munt heeft als gevolg dat de export en de economie van een land worden gestimuleerd, iets dat Griekenland uit de nood zou kunnen hebben geholpen moest het nog handelen in drachmen.
Leonid Bershidsky, columnist bij Bloomberg, is echter van mening dat dat voordeel niet opweegt tegen het hebben van een internationale eenheidsmunt.
Het idee om een wereldmunt in te voeren in plaats van alle nationale valuta, blijft een utopie, dat weet Bershidsky maar al te goed. Maar erover nadenken doet ons misschien meer begrip krijgen voor de Europese eenheidsmunt.
Zo een wereldmunt zou geen slecht idee zijn, zeker niet sinds de jongste financiële crisis. Hierdoor is het vertrouwen voor buitenlandse investeringen zwaar geschaad. Deze crisis heeft een grote ongelijkheid op de financiële markten gecreëerd omdat geld nu te weinig de wereld rondreist.
Het vertrouwen zou aangesterkt kunnen worden indien specifieke nationale risico’s zich niet meer zouden voordoen. Met een wereldmunt zou dit mogelijk zijn vermits landen dan niet meer hun eigen monetair beleid kunnen voeren waardoor de intrestvoeten wereldwijd gelijkgetrokken kunnen worden.
Uiteraard kan je risico’s zoals fraude, corruptie, oorlogen of staatsgrepen niet volledig wegcijferen, maar beleggers zouden zich al veel minder zorgen moeten maken.
Verschillende critici bemerken dat landen, die niet meer in de mogelijkheid zijn zelf geld te printen, ook niet langer in staat zijn hun eigen cash reservers aan te vullen.
Bershidsky noemt een devaluatie een goed instrument om bedrijven en de economie erbovenop te helpen, maar op korte termijn worden de middenklasse en de lagere sociale categorieën zwaar getroffen vermits zij hun geld op korte tijd in waarde zien verminderen.
Verder verwijst hij naar een rapport van de Federal Reserve. Hierin wordt aangetoond dat de toegenomen internationale transacties in euro of dollar ervoor hebben gezorgd dat de eigen geldproductie steeds minder een oplossing vormt voor een eventuele liquiditeitscrisis.
Internationale samenwerkingen zouden dus een betere oplossing vormen voor liquiditeitsproblemen dan het massaal bijdrukken van bankbiljetten. Als dit effectief het geval is, zouden overheden minder moeite moeten hebben met het opgeven van de eigen munt.
Een wereldmunt invoeren is voorlopig nog toekomstmuziek. Zowel op technisch als op politiek vlak zijn er nog te veel obstakels. Het toont langs de andere kant wel aan dat het zinvol was om een Europese eenheidsmunt in te voeren.
