Eurofiele media en EU-Commissaris Juncker waarschuwden dat Groot-Brittannië hel en verdoemenis te wachten zou staan als de Britten voor een Brexit zouden kiezen. NRC Handelsblad noemde de Britse politieke partijen ‘stuurloos’. En The Economist kopte ‘Anarchy in the UK’.
Het is rustig in de Britse straten en ook de Britse handel gaat gewoon door. Hoe anders is de situatie in EU-landen als Frankrijk en België, waar al geruime tijd wordt gestaakt. In Bulgarije spreekt de premierzich openlijk uit tegen de door de EU aangejaagde uitbreiding van de NAVO-macht in Oost-Europa.
Op Cyprus pleit de regering voor het opheffen van de EU-sancties tegen Rusland, mede omdat het eiland zelf lijdt onder de sancties. In Denemarken zwelt na de Brexit de roep om een EU-referendum aan.
Opvallend stil
In Duitsland staat Deutsche Bank op klappen en wordt er openlijk gebedeld om 150 miljard euro belastinggeld om de boel bij elkaar gehouden. Griekenland ligt nog steeds op z’n gat. In Italië hebben de banken 360 miljard euro aan slechte leningen uitstaan. Ze lijken op het punt van ineenstorten te staan.
In Luxemburg is het opvallend stil rond LuxLeaks, het schandaal waarbij het land van Juncker multinationals hielp met belastingontwijking. Zullen we nog even doorgaan?
Volgens eurofiele media en politici is er geen leiderschap in Londen. Kijk naar het vertrek van Nigel Farage als leider van UKIP, zo klinkt het. Maar dat Farage na 10 jaar vertrekt is niet vreemd, schrijft historicus Patrick van Schie. Zelden ziet een partij zo volledig haar voornaamste doelstelling verwezenlijkt als UKIP onder Farage.
Schandelijk
Groot-Brittannië staat volgens Van Schie allerminst aan de rand van de afgrond, zoals eurofiele kranten en politici beweren. Hij vindt het schandelijk dat een dergelijk beeld wel door EU-politici wordt opgeroepen.
Ondertussen tolt de euro van crisis naar crisis, brengt de ECB-president met zijn rentebeleid aan de economie en de pensioenen onnoemelijke schade toe en willen eurocraten als Juncker de burgers nog meer top down-richtlijnen door de strot duwen, zegt hij.
Het is goed mogelijk dat de Britten in de toekomst opgelucht vaststellen dat zij niet met de EU in de afgrond terecht zijn gekomen, besluit Van Schie.
[Trouw]
