2015-2016 is een biennium van geopolitieke hoogspanning. Het lijkt alsof de Koude Oorlog weer helemaal terug is, Killary wil een open oorlog ontketenen in het Midden-Oosten en Erdogan’s Ottomaanse ambities dompelde de EU in een nieuwe diepe existentiële crisis.
Voor het journaille is het allemaal leuke bezigheidstherapie waar ze gewichtig over kunnen doen en kunnen uitpakken met historische en politieke kennis.
En het volk slikt het allemaal als zoete koek. We lezen de krant, luisteren naar de radio, kijken naar de televisie en het is ons allemaal eender.
Alsof het een cowboy-en-indianenfilm is. De goeie tegen de slechte. En Bjeurn Soenens zal ons wel uitleggen wie de goeie en wie de slechte zijn.
Het is allemaal één grote leugen.
Zogenaamde geopolitieke spanningen tussen Oekraïne en Rusland worden tegengesproken door hernieuwde en verregaande economische samenwerking tussen beide landen. Idem voor Rusland en Turkije.
Wat is hier toch gaande?
Eerder dit jaar berichtte ik op beurs.com over de geheime rol van Turkije in het Associatieverdrag tussen de EU en Oekraïne.
Er bestond/bestaat een mogelijkheid dat Oekraïne, in geval van verdere integratie in Europa en eventueel de NAVO, zou geconfronteerd worden met een Russisch gasembargo.
Om zo’n energie-crisis in de kiem te smoren kregen de nabije Turken een semi-monopolie op de energiebevoorrading van Oekraïne.
Bovendien kregen de Turken concessies om de Oekraïense uraniummijnen te exploiteren en uit te bouwen.
Zo krijgt Erdogan toegang tot de laatste strategische uraniumreserves in centraal-Europa.
Nu de Russen en de Turken de vredespijp lijken te roken en het dossier Turkish Stream nieuw leven hebben ingeblazen, blijken nu ook Moskou en Kiev opnieuw on speaking terms.
Moskou en Kiev tekenden namelijk zonet een belangrijkeuraniumdeal gesloten. Zo zal het door de Turken ontgonnen Oekraïense uranium primair verkocht worden aan de Russen.
Tiens, dit waren toch landen die mekaar naar het leven stonden?
Extra pikant: een belangrijke aandeelhouder in de deal is het Armeense APPP, wat een interessant licht werpt op de ons ingelepelde spanningen tussen Armenië, Turkije en Rusland. De Turken en de Armeniërs zijn mekaars erfvijanden en amper 20 jaar geleden waren Armeniërs en Russen nog in oorlog met mekaar.
Wat betekent dit allemaal?
Werd MH-17 uit de lucht gehaald om economische onderhandelingen uit het slop te trekken? Werd de Russische MiG uit de lucht geschoten om Turkish Stream uit de koelkast te kunnen halen? Daagt de NAVO de Russen uit door te paraderen in Oost-Polen om te belemmeren dat de Russen met Europese uranium gaan lopen? Wordt het conflict EU-Turkije op de spits gedreven om Turkish Stream te hypothekeren en zo Nord Stream 2 door te duwen?
Eén ding is zeker: niets is wat het lijkt.
