Gezondheidszorg is pure handel geworden

Ik voel me zeer verontwaardigd worden over de medische industrie.

De hele gezondheidsindustrie is ziek, dat is wat ik er nu van kan zeggen: te beginnen met de basis, de basisverzekering. Op de basisverzekering wil ik nu dieper ingaan.

Als Nederlands burger zijn we verplicht om een basisverzekering te nemen. Maar wat als we het niet eens zijn met het beleid en de uitvoering? Wat kunnen we dan doen? De regering doet niets. De meeste mensen in de 2e kamer luisteren niet, anders was het al lang bijgesteld.

Is er iemand in Nederland die een actiegroep kan/wil vormen van mensen die een gezondere gezondheidszorg willen, waar onze volksvertegenwoordigers wel naar luisteren?

Op donderdag 29 september hoor ik op het nieuws zeggen dat artsen willen dat de VFR behandeling voor vrouwen verlengd moet worden tot 50 jaar. De Nederlandse Vereniging voor Obstetrie en Gynaecologie (NVOG) onderzochtt dit op verzoek van minister Schippers (Volksgezondheid, Welzijn en Sport).

Tot nu toe konden vrouwen tot 45 jaar een ivf-behandeling ondergaan, maar dan moeten ze die wel zelf betalen. Verzekeraars vergoeden de behandeling voor vrouwen die moeilijk op natuurlijke wijze zwanger kunnen raken tot 43 jaar. Na 45 jaar is de kans op een zwangerschap vrijwel nihil en het risico op afwijkingen te groot.

Volgens RTL Nieuws van 16 januari 2016:

Hoogleraar voorplantingsgeneeskunde Bart Fauser (Universiteit Utrecht) is fel voorstander van het verhogen van de leeftijdsgrens: “Dit had jaren geleden al moeten gebeuren.” Volgens hem wegen de argumenten om het niet te doen, niet op tegen de argumenten vóór. Hij moet naar eigen zeggen jaarlijks tientallen vrouwen teleurstellen, die vervolgens hun heil in het buitenland zoeken.

Als de leeftijdsgrens omhoog gaat, is dat goed nieuws, zegt ook Yvonne Prins, die vrouwen coacht die ongewenst kinderloos zijn. “Dat zal veel druk wegnemen bij vrouwen die op hogere leeftijd nog proberen zwanger te raken”, zegt Prins. “Je hoort ook weinig verontwaardiging als een man nog op latere leeftijd vader wordt”, voegt zij daar aan toe. (RTL Nieuws http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/binnenland/gynaecologen-zwanger-raken-tot-50-jaar-moet-kunnen )

In Trouw staat op 29/09/16: Kamermeerderheid heeft geen bezwaar tegen ivf tot 50 jaar

In de politiek leven er alleen bij de kleine christelijke partijen bezwaren tegen het verhogen van de leeftijd waarop ivf mogelijk is. “De leeftijd waarop ivf kan, bepaalt de arts, op basis van medische inzichten. Dat is niet de taak van de politicus”, zegt CDA-woordvoerster Hanke Bruins Slot.

In de Kamer is wel om advies gevraagd over de leeftijdsgrens, die nu in Nederland bij 43 ligt. Dinsdag liet minister Schippers de Kamer weten dat ivf tot 50 jaar volgens artsen kan, zonder dat er onverantwoorde medische risico’s worden genomen. Het is aan de artsen de nieuwe grens in een richtlijn op te nemen. Kamer en minister staan daar formeel buiten.

PvdA en GroenLinks zijn blij dat de vrouwen nu niet meer naar het buitenland hoeven. “En we worden ook gewoon ouder”, zegt PvdA-ster Agnes Wolbert, die als politica graag buiten de discussie over de voor- en nadelen van ouder moederschap wil blijven.

Ben ik nou gek? Dat is toch al absurd (behalve heel misschien een enkele uitzondering)? Mijn idee: Mensen duw het terug tot 35 jaar.

Op deze manier is er geen sprake meer van gezondheidszorg, maar gaat het om pure handel en industrie. Gynaecologen + assistenten krijgen zo meer patiënten en meer inkomen. Ziekenhuizen verkopen meer bedden.

Die basisverzekering is verplicht. Gelukkig ben ik gezond (afkloppen), dus ik betaal voornamelijk voor andere mensen. Dat vind ik sociaal en humaan. Wel werd ik misselijk van een verplicht eigen risico van 385 Euro. Ik vond 250 Euro al veel te hoog. Dat kunnen gewone mensen met een laag of minimum inkomen toch niet betalen? Heb ik het goed begrepen, is dat hoge bedrag van 385 Euro speciaal ingesteld om te voorkomen dat mensen teveel naar de dokter gaan? Ik ken nu heel wat mensen die uit angst voor dat idioot hoge bedrag helemaal niet meer naar de dokter gaan. En ik ken anderen die dat bedrag rustig kunnen betalen, die zeer véél naar de dokter gaan… Waar blijven de verhoudingen?

En ik hoor de afgelopen tijd ook steeds zeggen dat de idioot hoge eigen risico van 385 Euro niet zal stijgen. Maar naar mijn idee moet het drastisch omlaag, liefst helemaal verdwijnen, zeker voor een grote bevolkingsgroep.

En daarbij: moet ik meebetalen voor een vrouw van bijna 50 die nog een kind wil? Dat gaat toch helemaal tegen de natuur in? Sorry. Waar is de grens? En kan iemand verder uitzoeken waar we nog meer de grens overschrijden???

Ik had een vlekje op mijn huid. Mijn huisarts zei: dat zou ik laten nakijken in het ziekenhuis. Dat liet ik doen. Gelukkig was het geen huidkanker, maar een exceemvlekje. Ik bedankte de huidspecialist voor het uitzoeken. Toen zei hij: Kom over 3 weken terug en u krijgt een zalfje. Ik bedankte hem nogmaals en antwoordde: Dank u wel, maar dat doe ik niet. (Ik wist zelf wel een zalfje.) Niet te geloven, na een paar dagen kreeg ik een telefoontje van zijn assistente: Mag ik een afspraak met u maken, voor een bezoek bij de dokter, over uw huid? De arts wil u nog een keer zien. Ik zei, ik heb geen behoefte om hem nog eens te zien hoor, dat had ik al gezegd, dank u. Maar ze drukte me nog eens op het hart: als u te lang wacht, dan vervalt de tijd.  En mijn hemel, opeens kreeg mijn verzekering een rekening van 449 Euro en was mijn eigen risoco weg. Ik moest dus 385 Euro betalen. Die maand kon ik niet meer rond komen. (Misschien die arts ook niet?)

Een systeem als dit klopt toch van geen meter?

Voor het 12e jaar op rij maakt DSW als eerste de premie bekend. Gisteren zag ik de heer Oomen, directeur van DSW op TV. Hij die vertelde dat de prijs van de basisverzekering helaas omhoog moet vanwege alle nieuwe dure behandeltechnieken…

In 2015 en 2016 was het: 98,75 per maand.

In 2017 rekent DSW: € 1.296 per jaar ofwel € 108 per maand. Dus 9 Euro per maand meer, dat is per jaar 108 Euro meer.

Het leuke bij DSW is dat je bij een vrijwillig hoger risico minder premie betaalt naarmate je eigen risico hoger is. Ja, dat is handel…  Aardige mensen, maar handel is handel. En wie het financieel breed heeft hangen, heeft dan ook veel profijt van dit soort aanbiedingen. Maar humaan?

In mijn persoonlijk leven had ik in mijn naaste omgeving veel te maken met artsen en artsen-specialisten. Ik spreek nu over de 80er jaren. Er was toen een gynaecoloog die trots vertelde dat hij meer patiënten had dan zijn collega, in hetzelfde ziekenhuis. Hij vertelde over een wedstrijd tussen die artsen van “de meeste patiënten”. (Ziekenhuis Purmerend.)  In die tijd werd veel vrouwen aangeraden om de baarmoeder te laten verwijderen… Dat bleek toen een goudmijntje. Er was een grote groep vrouwen die daarop tegen waren en elkaar daarvoor waarschuwden.

Een andere expert was een plastisch chirurg. Hij klaagde over de “wedstrijd” in een ziekenhuis in Amsterdam: om de bedden vol te krijgen. Het was toen de begintijd van de “siliconenborsten”. De arts die ik goed kende weigerde zich daarvoor te laten lenen. Hij voelde op zijn klompen aan dat dit geen “natuurlijke” ingreep was en dat vrouwen later de rekening ervan zouden moeten betalen. Dat blijkt nu. Maar hierdoor kwamen moeilijkheden in de “maatschap” die hij met die collega- plastisch chirurg had, die wel siliconen toediende en veel ook. Ik heb wel veel bewondering voor deze plastisch chirurg die ik goed kende, die zijn vak zeer serieus nam en koos voor zijn eigen overtuiging.

En verzekeringen? Die zijn blij met iedere cent die er meer binnen komt. (De een meer dan de ander). Wat maakt het uit of een ingreep ethisch of niet ethisch is? Zij zijn private instellingen en moeten winst maken. Net als ziekenhuizen, veel artsen (maatschappen), alle schijven in de gezondheidszorg die louter gericht zijn op eigen welzijn en op winst maken.

Hoe krijgen we een juiste verzekering zonder winstoogmerk  louter voor het welzijn en de gezondheid van burgers?

Met goede voorlichting en informatie?

©  Janneke Monshouwer