‘Komende jaren worden beslissend voor onze toekomst’.
De inmiddels veel gelezen Duitse historicus, journalist, wetenschapper en financieel adviseur Jürgen Fritz heeft een helder en realistisch stappenplan gepresenteerd waarmee zijn thuisland en heel Europa van de ondergang door massa immigratie en islamisering kunnen worden gered. ‘Duitsland en Europa, onze onvergelijkelijke cultuur, democratie en rechtstaat, onze grond-, burger- en mensenrechten worden ernstig in hun langdurige bestaan bedreigd. Hoe kunnen wij deze unieke verworvenheden, alles wat ons lief is, redden en voor de lange termijn zeker stellen?’
Volgens Fritz moeten de Europese volken in de komende jaren besluiten of ze de wil en kracht kunnen opbrengen om hun continent, hun cultuur en al hun gewoonten en gebruiken te behouden, of aan de ondergang zullen prijsgeven. Als we via democratische wijze voor het eerste kiezen, dan kan het te volgen stappenplan er als volgt uitzien:
1. Strenge immigratiecontrole en vrije zelfbeschikking over wie wij willen toelaten. Simpel gezegd: we laten niemand meer toe die WIJ –dus de burgers- hier niet willen hebben. ‘Niemand, niet één!’ Dit gebod is onlosmakelijk met de soevereiniteit en zelfbeschikking van ieder staatsvolk verbonden. ‘Dit recht mag het volk onder geen beding ontnomen worden door de hegemoniale heersende elite, die de afgelopen jaren –zo niet al tientallen jaren- totaal andere belangen volgen dan het welzijn van de burgers, waarvan tenminste een deel op hen gestemd heeft. De soevereine (burger) mag daarom niet van zijn rechten worden beroofd!’
2. Afschaffing van al het recht op asiel en alle vluchtelingenrechten. Het bestaande recht op asiel en een vluchtelingenstatus is volgens Fritz ‘compleet uit de tijd en realiteitsvreemd’. De Geneefse Vluchtelingenconventie wordt sowieso niet gevolgd en op zo’n vervormde wijze geïnterpreteerd, zodat de massa immigratie als zogenaamd ‘alternativlos’ aan de Europeanen kan worden opgelegd.
Alle rechten van mensen om in wat voor land dan ook opgenomen te mogen worden, moeten worden opgeheven. De historicus: ‘Stel dat er een oorlog tussen China en India uitbreekt. Dan hebben we binnen de kortste keren honderden miljoenen vluchtelingen. Wie moet die allemaal opnemen? Dat staat ver van iedere realiteit af.’
Landen en volken moeten volledig vrij en naar eigen inzicht kunnen beslissen wie in uitzonderingsgevallen wel worden opgenomen. Die vluchtelingen moeten alleen geen enkele klacht- en beroepsmogelijkheid meer hebben. Hierdoor wordt de zwaar overbelaste rechtbanken veel werk bespaard. Het geld dat hiermee wordt uitgespaard kan ook uit ethisch oogpunt veel zinvoller worden besteed.
3. Verbod op het uitoefenen van ideologieën die in strijd zijn met de grondwet en de mensenrechten. Het uitoefenen van alle ideologieën, ook religieuze, die in strijd zijn met de grondwet en de mensenrechten wordt verboden. Daarmee wordt binnen een tijdperk van 10 tot 20 jaar een klimaat gecreëerd waarin volgelingen van deze ideologieën en religies zich niet prettig meer voelen, omdat ze hun anti-maatschappelijke overtuigingen niet meer publiekelijk mogen uiten. Dat zal voor velen een aansporing zijn om onze landen weer te verlaten en te remigreren naar gebieden waar de meerderheid wel hun voorkeursideologie volgt. (Nodeloos uit te leggen dat dit vrijwel uitsluitend volgelingen van de islam zal treffen.)
4. Terugname-verdragen en financiële aansporingen. In de komende jaren wordt geprobeerd om met diverse landen verdragen te sluiten over het terugnemen van migranten die wegens hun ideologie en/of religie en cultuur veel beter daar passen dan hier. Mensen die in hun innerlijke overtuiging geen democraten, republikeinen, mensenrechtenvrienden en mondige staatsburgers (willen) zijn (en anderen dit recht willen ontnemen en hen vervolgens willen dwingen de regels van hun eigen ideologie te volgen), en geen seculiere rechtstaat willen, krijgen financiële aansporingen –plat gezegd oprotpremies- om definitief te vertrekken. Hoe eerder wordt besloten om onze landen te verlaten, des te hoger die premie, en hoe langer wordt gewacht, des te lager. Na maximaal 5 jaar wordt de vertrekpremie opgeheven. Hierdoor worden migranten die onze manier van leven haten, aangespoord om snel een besluit te nemen.
Conclusie
Als dit stappenplan 30 tot 50 jaar lang eerlijk, streng en consequent wordt gevolgd, zullen de landen in Europa er tegen die tijd totaal anders uitzien. De rust zal zijn weergekeerd, de angst zo goed als verdwenen, criminaliteit en aanslagen zullen fors zijn gedaald, en mensen en groepen zullen weer op een harmonieuze manier met elkaar omgaan en elkaar in hun waarde laten, omdat vrijheid, democratie, zelfbeschikking en respect bij allen weer de boventoon zullen voeren.
In zo’n samenleving kunnen we degenen die écht hulp nodig hebben steeds beter gaan helpen – alleen niet hier, niet meer bij ons (hoge uitzonderingen daargelaten), maar in hun eigen landen (1). Dan kunnen we hen helpen hun eigen boontjes te doppen en hun eigen landen op te bouwen. En als ze dat niet willen, als ze met rust willen worden gelaten, dan laten we dat zo, omdat wij zelf ook met rust willen worden gelaten.
Wat ons betreft zijn wij onze kinderen en kleinkinderen verplicht om zo’n stappenplan zo snel mogelijk om te zetten in politiek beleid. Doen we dat niet, dan zal er over enkele decennia helemaal niets meer zijn overgebleven van het vrije, welvarende en stabiele Europa wat we ooit hebben gekend, en wat nu dankzij de door de politiek gewilde massa immigratie en islamisering in groot gevaar wordt gebracht.
