In de film Interstellar claimt de Amerikaanse overheid van de toekomst dat de maanlandingen nooit hebben plaatsgevonden en in scène zijn gezet. Bijna iedereen gelooft dit en de weinigen die volhouden dat Neil Armstrong wel op de maan heeft gelopen, worden weggezet als knotsgekke complottheoretici.
Een groot deel van alles wat politieke leiders of kranten beweren kan worden gekenmerkt als een complottheorie, schrijft Ron Unz van AlterNet. In plaats daarvan wordt de term juist gebruikt voor theorieën die niet worden gesteund door het establishment.
Je hebt ‘goede’ complottheorieën en ‘slechte’. De goede krijgen veel aandacht van de mainstream media, maar worden nooit zo genoemd. In de weken en maanden na 9/11 moesten alle grote media Osama bin Laden in een negatief daglicht stellen. Terwijl Bush zich voorbereidde op de oorlog tegen Irak, werd naast beelden van de brandende Twin Towers echter het gezicht van Saddam Hoessein getoond, nota bene de aartsvijand van Bin Laden.
Beïnvloeden
Het gevolg was dat liefst 70 procent van de Amerikanen in 2003, tijdens de Irak-inval, geloofde dat Hoessein persoonlijk betrokken was bij de verwoesting van het World Trade Center. Iedereen die niet geloofde dat Saddam achter 9/11 zat móest wel een knotsgekke complottheoreticus zijn.
Professor Lance deHaven-Smith, auteur van Conspiracy Theory in America, schreef al dat de CIA hoogstwaarschijnlijk achter de introductie van het woord ‘complottheorie’ zit, een term die gebruikt zou gaan worden om het publiek te beïnvloeden.
In de jaren zestig was er veel kritiek op het rapport van de Commissie-Warren, die had geconcludeerd dat Lee Harvey Oswald president Kennedy in zijn eentje had gedood. Veel Amerikanen waren er echter van overtuigd dat hun politieke leiders betrokken waren bij de moord.
Negatieve lading
Om de schade te beperken stuurde de CIA een geheime memo rond waarin stond dat de media critici moesten bestempelen als complottheoretici. Al gauw kreeg de term een negatieve lading.
Unz nam altijd aan dat machtige overheidsfunctionarissen complotten niet voor altijd verborgen zouden kunnen houden. Hij dacht dat journalisten hun geheimen wel zouden ontdekken. Langzaam maar zeker kwam hij tot de ontdekking dat de westerse media al tientallen jaren niets anders doen dan propaganda verspreiden. En als de media er geen aandacht aan besteden, blijven complotten voor altijd verborgen.
Het controleren van de media is een vereiste voor een succesvol complot, aldus Unz. Hoe meer controle, hoe beter. Om verschillende redenen zijn alle Amerikaanse media vijandig tegen Rusland. De kans op een grootschalig Russische complot in het operatiegebied van die media is dus eigenlijk nihil. En toch worden we constant gebombardeerd met verhalen over vermeende Russische complotten. Achteraf blijken de aantijgingen vaak geen feitelijke basis te hebben.
Omslagpunt
Een cruciaal omslagpunt in de hernieuwde Koude Oorlog tegen Rusland was de Magnitsky Act in 2012, die gericht was tegen Russische functionarissen die corrupt zouden zijn en betrokken zouden zijn geweest bij de illegale vervolging en dood van de Amerikaanse hedgefondsmanager Bill Browder.
Er is echter veel bewijs waaruit blijkt dat Browder zelf het meesterbrein was achter het gigantische corruptieschandaal. Eén van zijn medewerkers wilde tegen hem getuigen en vreesde om die reden voor zijn leven. Natuurlijk hebben de Amerikaanse media hier nauwelijks aandacht aan besteed, stelt Unz.
Hij wijst er tot besluit op dat de alternatieve media een doorn in het oog zijn van de overheid. Een hooggeplaatste Amerikaanse ambtenaar stelde zelfs dat discussies over complottheorieën op het internet zo schadelijk zijn dat overheidsagenten ze moeten ‘infiltreren’ en verstoren, vergelijkbaar met de zeer controversiële Cointelpro-operaties van de FBI.
[AlterNet]
