COLUMN – In hoeverre vindt de meerderheid van de bevolking dat het Nederlandse kabinet voor haar coronabeleid een motie van wantrouwen verdient?

Jaarlijks overlijden er mensen door een medische fout of worden blijvend invalide. Sinds 2004 wordt onderzocht hoeveel mensen overlijden als gevolg van schade door zorg. In het beginsel daalde de ‘potentieel vermijdbare sterfte’, maar sinds half 2015 loopt deze weer op. “Een mogelijke verklaring hiervoor zijn complexere patiënten die een intensievere monitoring nodig hebben, zodat mogelijke complicaties snel worden gezien en behandeld”, zei hoogleraar patiëntveiligheid Cordula Wagner in 2017. Zou dat onder andere komen doordat mensen zorg uitstellen vanwege een steeds hoger eigen risico? Of bijvoorbeeld omdat er met de invoering van het nieuwe zorgstelsel flink is bezuinigd op de zorg?

Een medische misser kan een knullige fout zijn met onoverzienbare gevolgen, het achterlaten van operatiemateriaal in het lichaam, het compleet verkeerd voorlichten, een foute diagnose een verkeerd of foutief geplaatst implantaat, het opereren van een ander deel van het lichaam dan dat de bedoeling was, verkeerd afgestelde apparatuur, verkeerde medicatie, onjuiste interpretatie van onderzoekgegevens, maar ook organisatorisch van aard zijn. 

Juridisch gezien spreek je van een medische fout als een redelijk bekwame en redelijk handelende arts beter werk zou hebben afgeleverd en de schade aan uw gezondheid zou hebben voorkomen. Hierdoor zou je het te lang onthouden van noodzakelijke medische zorg ook kunnen categoriseren onder deze noemer. Hoeveel mensen aan dit laatste komen te overlijden of invalide worden is niet traceerbaar, maar gezien we met bijna 8 miljard mensen op de wereld zijn, ben je zelden een uitzondering. Hoeveel politiek ingegeven ‘medische’ missers heeft de Nederlandse regering alleen al dit jaar op haar naam staan? Missers die vooral de midden- en onderklasse raken, want de wachtlijsten ten gevolge van de griepgolf in de winter van 2017 – 2018 toonden al aan dat medische zorg ten allen tijde afkoopbaar is voor wie geld heeft, al zijn de wachtlijsten nog zo lang.

Het piept en kraakt al veel langer in de zorg. Na de griepgolf van 2017 – 2018 waren er langdurige wachtlijsten voor noodzakelijke operaties. Dat was niet de eerste keer dat dit voorviel. Die wachtlijsten begonnen al enkele jaren daarvoor te ontstaan. Op bepaalde medische disciplines is het zelfs maar de vraag of die wachtlijsten ooit nog volledig verdwenen zijn sinds het ontstaan ervan. Waar er in 2009 nog 47.600 ziekenhuisbedden waren, was dat in 2015 met 5.000 bedden geslonken en bleven er in 2018 nog 39.900 ziekenhuisbedden over. Een afname van het aantal bedden van ruim 15 procent. Terwijl de totale bevolkingsomvang ten opzichte van 2009 met 695.297 (4,22 procent) was gegroeid. Het aantal ouderen van 65 tot 80 jaar was in diezelfde periode toegenomen met 14,95 procent (5.978 ouderen) en boven de 80 jaar met 23,01 procent (16.056 ouderen). Opvallend dat met dergelijke toename van 65-plussers de Nederlandse overheid niet alleen beleid ging voeren waarin ouderen gedwongen werden langer thuis te wonen, maar ook nog eens het aantal ziekenhuisbedden zo fors liet slinken. 

De verwachting is dat in 2020 circa 10.000 mensen meer zullen sterven dan in 2019. Niet alle mensen die komen te overlijden, hebben voor hun dood een ziekenhuisbed nodig. Als Nederland het aantal ziekenhuisbedden uit 2009 had behouden, dan had ze 7.700 bedden aan extra capaciteit gehad. Niet ondenkbaar dat dit de benodigde zorgcapaciteit is, die Nederland uit een lockdown had kunnen houden, zodat ondernemers nu niet hoeven toe te zien hoe hun levenswerk failliet gaat en ze zo genoopt worden tot armoede.

“Mensen uit een huishouden met een inkomen onder de armoedegrens leven gemiddeld ongeveer 5 jaar korter dan mensen met een hoger inkomen. Het verschil in gezonde levensjaren bedraagt zelfs 14 jaar”, stelt het CBS. 

Ondertussen is er ook een groot tekort aan zorgpersoneel. Personeel dat een aantal jaren geleden zonder enige terughoudendheid en tegen alle logica in op straat werd gezet. Deze mensen werden boventallig verklaard.

Premier Rutte zei in zijn toespraak op 14 december dat 30.000 mensen vanwege Covid-19 in het ziekenhuis hebben gelegen waarvan 6.000 op de IC. Twee-en-half keer meer mensen onder de 50 jaar zouden in het ziekenhuis terecht zijn gekomen en toch is de verwachting dat er honderden mensen onder de 65 jaar minder zullen komen te overlijden dit jaar ten opzichte van de jaren 2017 en 2018. 

Door deze structurele ondercapaciteit in de zorg zijn er nu een miljoen reguliere zorgbehandelingen uitgesteld volgens Rutte. Waar de zorguitgaven van Nederland nog geen 85 miljard bedroegen in 2009 ondanks de vele extra bedden, zijn deze nu de 100 miljard gepasseerd. Mede is zowel de kwaliteit als kwantiteit fors gedaald ondanks we in totaal 15 miljard extra aan zorgkosten per jaar uitgeven en de vrije artsenkeuze er enkel nog lijkt te zijn voor degene die het financieel kan opbrengen. Daarbovenop betalen mensen nog eens jaarlijks 385 euro aan eigen risico. Een eigen risico dat bij de invoering van het nieuwe zorgstelsel in 2008 toen 150 euro bedroeg. 

De zorguitgaven zijn in 2013 t/m 2015 minder hard gestegen claimt het CBS. Dat is niet zo moeilijk als kabinet Rutte daarbij dezelfde soort tactieken heeft toegepast als de beloofde Rijksbezuiniging destijds. Om die te realiseren decentraliseerde hij vele taken richting gemeenten zonder het benodigde geld daarvoor mee te geven. Met het Nederlandse paracetamolbeleid, het gebruik van doktersassistenten als uitsmijters en de huisartsen die het onmogelijk wordt gemaakt om in 10 minuten nog een juiste diagnose te stellen, zien steeds minder mensen de benodigde zorg tegemoet. Feitelijk zijn de alsmaar groeiende buitenproportionele zorgkosten dan nog veel minder te rechtvaardigen bij een nog steeds verdere verschraling van kwalitatieve zorg. 

Je mag hopen dat bij die 450.000 MKB bedrijven het water niet tot aan de lippen staat. Maar gezien de grote variëteit aan bedrijven die gebruik maken van de steunmaatregelen, ziet het plaatje er allesbehalve rooskleurig uit. De enige manier om te voorkomen dat deze bedrijven bij bosjes omvallen is dat mensen massaal en structureel hun inkopen gaan doen bij lokale bedrijven. Tegenwoordig hebben vele MKB bedrijven ook een eigen webshop. Niemand heeft er namelijk baat bij dat ze uit het straatbeeld verdwijnen. Het is niet alleen een persoonlijk gemis, maar ook een gigantische sociaal-maatschappelijke aderlating. Meer dan ooit wordt van ons gevraagd om naar elkaar om te kijken, want de overheid doet het niet. Tekenend is daarbij ook de lichtzinnigheid waarmee minister Hugo de Jonge verklaart dat scholen maar dicht moeten om meer ouders te dwingen tot thuiswerken. Alsof mensen elke dag zitten te neuspeuteren op het werk en dat ook wel even thuis kan. Je mag hopen dat er komende periode geen milieuramp van enige omvang plaatsvindt in Nederland, omdat het bedrijven onmogelijk wordt gemaakt om nóg grotere risico’s dan corona te voorkomen. Bij deze kan De Jonge daar dan alvast aansprakelijk voor worden gesteld, inclusief alle politici die achter deze lockdown staan. Evenals mensen die het presteren om de lockdown aan te grijpen om mensen die dag in dag uit zwerven op straat als coronahufter uit te maken. Blijkbaar vonden vele mensen deze uitspraak niet kunnen, gezien de journaliste in kwestie haar Twitter account nu afschermt.

Evenals is het een te hoge prijs voor coronabeleid, dat elke wetenschappelijke basis mist, dat vele kinderen en jongeren nu weer verder achterop raken, in sociaal isolement terechtkomen en in sommige gevallen nu alweer 24/7 bloot worden gesteld aan huiselijk geweld.

Volgens Maurice de Hond blijkt uit de weekcijfers dat er 37 procent meer is getest, maar dat er geen procentuele toename is in het aantal positieve testen. Ook nog eens allemaal PCR ‘testen’ zonder enig onderliggend diagnostisch onderzoek, waardoor je niet weet wie wel en niet besmettelijk is en/of ziek is of waarschijnlijk zal worden door Covid-19. En hoeveel mensen hebben zich na een positieve sneltest nog eens gratis laten testen bij de GGD? Vergelijk je het percentage van positieve testen met de week van 19 oktober, dan is er zelfs sprake van een afname, ondanks in die week ongeveer evenveel tests werden afgenomen. Daarbij wordt de kans op meer vals positieven ook nog eens groter als er meer mensen zonder klachten ook worden getest. Er zijn nu huisartsen die medische hulp weigeren aan mensen met klachten die geheel niets met respiratoire aandoeningen te maken hebben, totdat ze een PCR ‘test’ hebben gedaan. Is dit niet in strijd met de Eed van Hippocrates, waardoor een arts bij het weigeren van medische hulp uit zijn ambt gezet kan worden? Evenals werkgevers die dreigen met disciplinaire maatregelen naar hun werknemers toe als ze zich niet laten testen, ondanks er geen enkele reden is om dat af te dwingen.

Eerst ging het om het aantal overledenen aan Covid-19 om vergaande coronamaatregelen te rechtvaardigen. Toen werd het aantal SARS-CoV-2 ziekenhuisopnames voldoende. Vervolgens werd het aantal dagbesmettingen als richtlijn genomen en nu gaat het om weekbesmettingen. Nog enkele weken verder en 17 miljoen asymptotische mensen zijn voldoende om vergaande vrijheidsbeperkende maatregelen structureel op te leggen?

Die druk op de zorg blijkt trouwens ook wel erg mee te vallen als je de zorgverzekeraars mag geloven. Daarbovenop worden artsen die het coronabeleid kritisch bevragen op een zijspoor gezet. 

Stel dat niet-medische mondkapjes enig positief gezondheidseffect hebben. Het leven van mensen is niet te vergelijken met ziekenhuiscondities waarin artsen dagelijks werken. Daarmee zijn mensen op geen enkele manier in de mogelijkheid om dergelijk mondkapje correct te gebruiken en al helemaal schoolgaande jongeren niet. Het aantal besmettingen is nu hoger sinds mensen deze massaal zijn gaan dragen en ondertussen ook verplicht zijn.

Openlijk geilt viroloog Marion Koopmans op het feit dat mensen zich weer aan hun huis geknecht voelen. Het boeit haar niet dat mensen zo de wanhoop nabij zijn dat ze zelfmoord plegen. Het deert haar niet dat huiselijk geweld weer vrij spel krijgt. Dat mensen in aardbevingsgebied wegkwijnen tussen hun gescheurde muren en nog langer worden overgeleverd aan het ongewisse. Iemand die zo neerbuigend de wereld inkijkt en neerkijkt op mensen behoort niet onderdeel te zijn van een beslissingsapparaat dat dusdanig grote sociaal-maatschappelijke impact heeft op 17 miljoen mensen. Zo panisch ze doet over Covid-19, zo laconiek reageert Koopmans in de Volkskrant op een mogelijke mutatie:

“Maar viroloog Marion Koopmans, die de mutatie vorige week besprak met haar internationale collega’s, is terughoudend. ‘Wat je ziet is dat er nu eenmaal veranderingen optreden als het virus rondgaat.’ De meeste van die mutaties zijn betekenisloos; kleine kopieerfoutjes die nu eenmaal ontstaan als het virus zich vermenigvuldigt. ‘Voordat we kunnen zeggen of dit bijvoorbeeld beter overdraagbare virussen zijn, moeten we ze eerst in kweek en in proefdiermodellen bestuderen’, zegt Koopmans. ‘Dat kan, maar het bewijs is nog niet rond.’”

In 1969 ging het gewone leven gewoon door ondanks de Hongkong griep als mogelijk killervirus en mensen niet wisten hoe dodelijk het was. Amper media-aandacht toen, zelfs niet voor het destijds ontwikkelde vaccin. Jeffrey Tucker, de editorial director van het American Institute for Economic Research zegt daarover: “That generation approached viruses with calm, rationality and intelligence,”… “We left disease mitigation to medical professionals, individuals and families, rather than politics, politicians and government.”

Kalm, rationeel en intelligent zouden we nu ook moeten acteren op Covid-19. En dat kan ook zonder de overheid. Er zijn namelijk maar weinig mensen die zo gek zijn om zich onnodig bloot te stellen aan buitenproportionele risico’s. Het is onderwijl meer dan duidelijk dat het hier niet om een killervirus gaat en dat de maatregelen buitenproportioneel zijn. Al weken krijgt kamerlid Wybren van Haga geen of onvoldoende antwoord op de vragen die hij stelt ten aanzien van het gevoerde coronabeleid. Hij heeft nu een motie van wantrouwen ingediend, geadresseerd aan het kabinet. 

Wat vindt de bevolking van een motie van wantrouwen in relatie tot het huidige coronabeleid van het Nederlandse kabinet? Wie staat achter de kabinetsmaatregelen en wie niet? Laat het hier weten. Wie vertegenwoordigt het meest de stem van het volk, want dat is toch waar het bij een democratie om dient te gaan? Om de gezondheid, veiligheid en het geluk van álle 17 miljoen mensen. Hoe vind je dat de volksgezondheid het meest gegarandeerd is? 

“Rosendaal verwacht dat na 19 januari, ook als we op een lager risiconiveau belanden, de maatregelen vergelijkbaar zijn met de gedeeltelijke lockdown. “Ze zullen strenger zijn dan in de zomer om een herhaling te voorkomen. We moeten niet te vroeg juichen, ook niet met het oog op een vaccin.” Als er geen perspectief is op verbetering, waarom wordt mensen dan alles ontnomen zodat velen in armoede terecht komen en daardoor nog meer mensen hun gezondheid op het spel staat?

Hoeveel ‘medische’ missers mag Rutte III nog maken, voordat de bevolking er genoeg van heeft? Hoelang mag dit kabinet er nog omheen draaien dat de zorg kapot is bezuinigd? Hoelang wordt geaccepteerd dat de regering zwijgt over de fors toegenomen vergrijzing en het al jaren achterblijvende sterftecijfer, waardoor het aannemelijk is dat komende 15 jaar het sterftecijfer zal stijgen? Hoelang wordt nog getolereerd dat na negen maanden de zorgcapaciteit nog steeds niet wordt afgestemd op de vraag? Hoe ver laat het kabinet de zorgkosten oplopen totdat ze het zorgsysteem gaan hervormen en weer betaalbaar maken? Hoeveel mensenlevens zijn we bereid hiervoor te offeren? Is de volgende parlementaire enquête in de maak?