Een Franse journalist zegt dat de oproerpolitie op Yellow Vest-demonstranten heeft gereageerd met traangasgranaten en steekmunitie.
Hij zei dat de politie bijna zonder onderscheid op de mensen schoot en beschrijft het gruwelijke moment waarop een explosieve traangasgranaat hem vorig weekend tijdens het Yellow Vest-protest trof.
Hij vertelde Rusland vandaag dat er absoluut geen reden was voor de politie om gevechtsinstrumenten in te zetten.
RT- rapporten: het weekend was één jaar geleden sinds de protesten van het Gele Vest in Frankrijk aanhielden, met onafhankelijke journalist Julien als een van de vele verslaggevers over de jubileumrally’s in Parijs.
Het begon vreedzaam, maar het liep snel uit de hand toen het protest blijkbaar werd gekaapt door een groep demonstranten in zwarte outfits. “Het was een echte rel. Sommige scènes leken op stedelijke guerrillaoorlogvoering, ‘ herinnerde Julien zich later.
De relschoppers blokkeerden wegen, bouwden barricades en gooiden bakstenen en Molotov-cocktails naar de politie. Julien bleef in de menigte en filmde de chaos om hem heen met een GoPro-camera.
Op een gegeven moment besefte de verslaggever dat de oproerpolitie in een staat van “paniek” werd gebracht. Ze reageerden met een spervuur van traangasgranaten en steekbalmunitie, bijna zonder onderscheid op de mensen afgevuurd.
Hij zei dat de politie bijna zonder onderscheid op de mensen schoot en beschrijft het gruwelijke moment waarop een explosieve traangasgranaat hem vorig weekend tijdens het Yellow Vest-protest trof.
Hij vertelde Rusland vandaag dat er absoluut geen reden was voor de politie om gevechtsinstrumenten in te zetten.
RT- rapporten: het weekend was één jaar geleden sinds de protesten van het Gele Vest in Frankrijk aanhielden, met onafhankelijke journalist Julien als een van de vele verslaggevers over de jubileumrally’s in Parijs.
Het begon vreedzaam, maar het liep snel uit de hand toen het protest blijkbaar werd gekaapt door een groep demonstranten in zwarte outfits. “Het was een echte rel. Sommige scènes leken op stedelijke guerrillaoorlogvoering, ‘ herinnerde Julien zich later.
De relschoppers blokkeerden wegen, bouwden barricades en gooiden bakstenen en Molotov-cocktails naar de politie. Julien bleef in de menigte en filmde de chaos om hem heen met een GoPro-camera.
Op een gegeven moment besefte de verslaggever dat de oproerpolitie in een staat van “paniek” werd gebracht. Ze reageerden met een spervuur van traangasgranaten en steekbalmunitie, bijna zonder onderscheid op de mensen afgevuurd.
Wat er daarna gebeurde, voelde als een slow-mo-scène uit een oorlogsfilm. De ene gasgranaat landde in de buurt van Julien, de andere ging zo’n drie tot vijf meter van hem af en liet dikke witte rook de lucht in.
“Toen werd ik blijkbaar [met een granaat] in mijn gezicht geslagen. Het explodeerde recht in mijn gasmasker en brak door zijn beschermende plexiglas vizier. Het voelde als een krachtige klap in de neus. En daarna hoorde ik de granaat exploderen. ‘
De schok, de pijn en het branden waren bijna ondraaglijk. De verslaggever verwijderde instinctief zijn camera en probeerde weg te rennen. Maar hij kon niet meer dan vijf meter halen, hulpeloos op de stoep instortend.
Juliens neus en bovenlip werden ingeslagen door wat hij identificeerde als een in Frankrijk gemaakte GLI-F4 explosieve traangasgranaat. “Ik heb dit moment frame voor frame later bekeken. Er was echt een explosie. De flits is duidelijk zichtbaar in mijn opnames, ‘ herinnerde hij zich, terwijl hij bekende dat het beeld van die flits hem nu achtervolgt en vaak voor zijn ogen verschijnt.
De demonstranten om hem heen snelden Julien te hulp zodra ze hem zagen vallen. “Daar ben ik echt dankbaar voor,” zei hij. De verslaggever werd naar een veilige plek gebracht en hulpverleners werden ingeschakeld.
De man kreeg de diagnose een gebroken neus en werd samen met andere gewonde demonstranten naar het ziekenhuis gebracht. “Als ik geen gasmasker droeg, zou ik er niet zo licht vanaf zijn gekomen” , zei hij. Hij was gehecht, waarbij de arts zei dat de bloedtumor op zijn gezicht binnen een week zal genezen.
Maar niet iedereen had zoveel geluk. Er was één man in het ziekenhuis die enorme oogproblemen had na een verwonding vergelijkbaar met die van Julien. “Ik weet niet wat zijn toestand nu is, maar het is een kans van negen op tien dat hij zijn oog is verloren.”
De journalist zei dat hij een klacht zou indienen bij de politie over wat hem was aangedaan. Hij zegt echter geen hoge verwachtingen te hebben dat gerechtigheid die hij verdient zal worden gediend. “Ik denk dat zelfs met al het bewijs dat ik heb, de sonde zal worden beëindigd – zoals het gebeurde in zoveel andere gevallen.”
Maar Julien wil graag blijven vechten tot de GLI-F4-granaat uit het politiearsenaal is verwijderd. “Die munitie kan de demonstranten ernstig schaden en ik weet niet zeker of hun gebruik gerechtvaardigd is, want het is eigenlijk een gevechtsinstrument,” legde hij uit.
Wat er daarna gebeurde, voelde als een slow-mo-scène uit een oorlogsfilm. De ene gasgranaat landde in de buurt van Julien, de andere ging zo’n drie tot vijf meter van hem af en liet dikke witte rook de lucht in.
“Toen werd ik blijkbaar [met een granaat] in mijn gezicht geslagen. Het explodeerde recht in mijn gasmasker en brak door zijn beschermende plexiglas vizier. Het voelde als een krachtige klap in de neus. En daarna hoorde ik de granaat exploderen. ‘
De schok, de pijn en het branden waren bijna ondraaglijk. De verslaggever verwijderde instinctief zijn camera en probeerde weg te rennen. Maar hij kon niet meer dan vijf meter halen, hulpeloos op de stoep instortend.
Juliens neus en bovenlip werden ingeslagen door wat hij identificeerde als een in Frankrijk gemaakte GLI-F4 explosieve traangasgranaat. “Ik heb dit moment frame voor frame later bekeken. Er was echt een explosie. De flits is duidelijk zichtbaar in mijn opnames, ‘ herinnerde hij zich, terwijl hij bekende dat het beeld van die flits hem nu achtervolgt en vaak voor zijn ogen verschijnt.
De demonstranten om hem heen snelden Julien te hulp zodra ze hem zagen vallen. “Daar ben ik echt dankbaar voor,” zei hij. De verslaggever werd naar een veilige plek gebracht en hulpverleners werden ingeschakeld.
De man kreeg de diagnose een gebroken neus en werd samen met andere gewonde demonstranten naar het ziekenhuis gebracht. “Als ik geen gasmasker droeg, zou ik er niet zo licht vanaf zijn gekomen” , zei hij. Hij was gehecht, waarbij de arts zei dat de bloedtumor op zijn gezicht binnen een week zal genezen.
Maar niet iedereen had zoveel geluk. Er was één man in het ziekenhuis die enorme oogproblemen had na een verwonding vergelijkbaar met die van Julien. “Ik weet niet wat zijn toestand nu is, maar het is een kans van negen op tien dat hij zijn oog is verloren.”
De journalist zei dat hij een klacht zou indienen bij de politie over wat hem was aangedaan. Hij zegt echter geen hoge verwachtingen te hebben dat gerechtigheid die hij verdient zal worden gediend. “Ik denk dat zelfs met al het bewijs dat ik heb, de sonde zal worden beëindigd – zoals het gebeurde in zoveel andere gevallen.”
Maar Julien wil graag blijven vechten tot de GLI-F4-granaat uit het politiearsenaal is verwijderd. “Die munitie kan de demonstranten ernstig schaden en ik weet niet zeker of hun gebruik gerechtvaardigd is, want het is eigenlijk een gevechtsinstrument,” legde hij uit.
