De betogingen kwamen er op initiatief van een platform dat de CGT en enkele kleinere vakbonden omvat en een lange reeks mensenrechten- en antiracisme-organisaties. Zij zien in alle repressieve maatregelen die de afgelopen maanden genomen werden evenveel stappen richting politiestaat.
“Deze regering keert definitief de rug aan de humanistische waarden”, klinkt het bij de vakbond CGT die onder meer de vele betogingsverboden en de huisarresten aanklaagt. Het afnemen van de Franse nationaliteit bij veroordeelde terroristen met de dubbele nationaliteit noemt de vakbond een oud idee van extreemrechts.
De noodtoestand laat toe dat er huiszoekingen zijn en dat de politie een huisarrest kan opleggen zonder dat daar een rechter aan te pas komt. Sinds november zouden er al meer dan 3000 dergelijke huiszoekingen geweest zijn. Bijna 400 mensen kregen huisarrest.
Robocops in de huiskamer
Mustapha F. uit een klein stadje in de Val-d’Oise nabij Parijs kan er van meespreken. Hij kreeg huisarrest en elke dag moet hij zich driemaal aanbieden op het politiekantoor. Op 15 november was hij nog blauw-wit-rode kaarsjes gaan zetten op de Place de la République ter nagedachtenis van de slachtoffers van de aanslagen. Iets na middernacht stormden een twintigtal robocops zijn huiskamer binnen. Hij werd geboeid met enkel een onderbroek aan in het midden van de salon gezet. “Ze haalden mijn dochters uit hun bed en begonnen alles te doorzoeken. Het was verschrikkelijk”, zegt hij aan de krantL’Humanité.
Op het arrest van het ministerie van Binnenlandse Zaken staat dat zijn gedrag en zijn proseliet en radicaal discours de aandacht trok van buren. Mustapha wijst er op dat het FN in zijn stad er de laatste vijf jaar met 20 procent op vooruitging. Hij is ook lid van een schietclub en vermoedt dat daar ook enkele leden rondlopen die een Arabier niet graag zien komen.
“Als hij al proseliet was dan was het over de politie”, zegt zijn broer. In 1996 richtte Mustapha een organisatie op die jongeren uit zijn wijk op het rechte pad probeerde te houden. Hij organiseerden onder meer sportieve uitwisselingen tussen jongeren en de politie. “Als er nu nog een hele generatie jongeren blijft communiceren met de politie, komt dat door ons werk”, zegt hij. Ook één van zijn broers ging bij de politie werken.
“Als je ziet wat ze met mensen zoals mij doen, begrijp je beter waarom ze niet willen dat justitie haar neus in de noodtoestand steekt”, zegt Mustapha.
