Alles wat je in je leven hebt gedaan is het resultaat van een zeer geavanceerd computerprogramma. Elke relatie, elke herinnering; alles is gegenereerd door supercomputers. Deze theorie is bedacht door de Zweedse filosoof Nick Bostrom.
Vier jaar voordat hij zijn theorie presenteerde kwam The Matrix uit, een film waarin mensen worden vastgehouden in een computersimulatie. In zijn paper suggereert dr. Bostrom dat een hoogontwikkelde beschaving achter onze digitale gevangenis zou kunnen zitten.
Deze wezens – mens of buitenaards – kunnen in een simulatie van het verleden de leefomgeving van hun voorouders nabootsen. Het lijkt erop dat dr. Bostrom weleens gelijk zou kunnen hebben.
Rich Terrile is werkzaam in het Jet Propulsion Laboratory van NASA. “De snelste supercomputers van de NASA kunnen een heel mensenleven – inclusief alle gedachten die iemand gedurende zijn leven heeft gehad – in een maand tijd in kaart brengen. “In de kwantummechanica hebben deeltjes geen definitieve staat tenzij ze worden waargenomen. Vele theoretici hebben geprobeerd dit verschijnsel te verklaren. Eén mogelijke verklaring is dat we in een simulatie leven en alleen datgene zien wat we moeten zien.”
Als het universum een fictieve ruimte is die werd gecreëerd door supercomputers, kunnen we gelijk een aantal mysteries van de kosmos oplossen. Ten eerste de Fermiparadox, een paradox waarin de grote statistische waarschijnlijkheid van het bestaan van intelligent leven in schril contrast staat met het gebrek aan bewijs daarvoor. Misschien zijn de aarde en mensheid wel het middelpunt van het universum.
Een ander mysterie dat kan worden opgelost aan de hand van de Matrix-achtige theorie van dr. Bostrom is de rol van donkere materie, een hypothetische onzichtbare soort materie in het heelal.
[Express]
