Eerder deze week berichtten we al over het spagaat tussen realiteit en mediatieke desinformatie omtrent het Russisch-Oekraïens conflict.
Zo kregen de Oekraïners, die nochtans net failliet verklaard werden, door de Russen geholpen met een fikse korting op hun gasprijzen. Dat deze inschikkelijkheid niet past in de diabolisering van Rusland, verklaart waarom dit bericht niet werd overgenomen door “onze” reguliere media.
Ook een tweede incident dat dit beeld volledig doorprikt zal wellicht onder onze mediatieke radar blijven:
De Oekraïense stad Genichesk kampt met schrijnende gastekorten en het kwik zakt er ver beneden het vriespunt, tot – 14 °C. Met andere woorden: de bevolking ziet af. Honderden gezinnen zitten nu zonder verwarming. De overheid is failliet en slaagt er niet meer in om haar bevolking warm te houden.
In de geest van het Orthodoxe Kerstfeest heeft Poetin het persoonlijke bevel gegeven om Genichesk van gas te voorzien vanuit het nabijgelegen Sebastopol op de Krim, tegenwoordig Rusland: 20.000 kubieke meter gas per dag.
Die geste komt er nadat de Oekraïense burgemeester van de stad Aleksandr Tulopov een smeekbede richtte tot de Russen.
We worden nu op korte tijd geconfronteerd met twee grote charme-offensieven vanwege de Russen aan het adres van de Oekraïners. “Erst das fressen, dann die Moral” is een beproefde Russische tactiek, waarbij afhankelijke buurlanden diplomatiek gekocht worden met levensnoodzakelijke middelen.
Dat Europa en OPEC voorlopig in gebreke blijft om Oekraïne los te koppelen van de Russische energiebevoorrading, speelt in het voordeel van de Russen.
Maar onrechtstreeks ook in het voordeel van Europa. Ondanks het feit dat een betere verbinding met bijvoorbeeld Statoil of Gaz de France de Oekraïense onderhandelingspositie ten aanzien van de Russen gevoelig zou verstevigen, worden de Russen nu gedwongen om geopolitieke spanningen af te kopen met goedkoop gas. Dat noopt beide partijen dan weer om de vijandigheden op waakvlam te zetten en met mekaar aan tafel te gaan zitten.
Goede relaties met Moskou is vooral een bom onder de junta in Kiev, die surft op een anti-Russisch sentiment. Maar wanneer de mensen in de vrieskou zitten, dooit zo’n sentiment wel snel.
Goede relaties met Moskou is dan weer slecht nieuws voor de EU, die koste wat het kost de sancties tegen Rusland in stand wil houden. Maar als het conflict waarop de sancties gestoeld zijn implodeert, hoe kan Brussel de sancties dan nog verder legitimeren?
Rusland moet dus blijvend worden afgeschilderd als een boeman, ook al staat dit haaks op de realiteit. Dit bewijst nogmaals hoe gedwee onze media in de pas lopen van onze regimes.
Bijkomend: dat de Russen zich zo inschikkelijk opstellen bewijst dat de Russische onderhandelingspositie mogelijk helemaal zo groot niet is als de Russen (en de anti-Russen in Brussel) willen doen uitschijnen. Misschien proberen ze met deze geschenkjes en spotprijzen het voornemen van Kiev af te kopen om de transitrechten voor Gazprom drastisch te verhogen?
Dit bewijst enkel hoe belangrijk de Europese afzetmarkt blijft voor Rusland. Waarom laten we een economische samenwerking, die zo duidelijk in de sterren geschreven staat, hypothekeren door een rovershol als Kiev? Cui bono?
Bron: Riafan, Moscow Times, TASS
