zaterdag, september 30

 

“OVERBODIGE ORGANEN” WEL WAARDEVOL

Rudimentaire organen zoals de appendix, de milt, de amandelen en diverse “overbodige” aders, die lange tijd als nutteloos werden beschouwd, zijn in werkelijkheid niet zo waardeloos als gedacht. Wetenschappers ontdekten dat deze overbodig geachte organen eigenlijk harde werkers zijn. Jeffrey Laitman, directeur anatomie en functionele morfologie bij de Mount Sinai School of Medicine in New York City, zegt dat de geschiedenis rommelt van waardeloze lichaamsdelen, omdat de medische wetenschap nog veel te ontdekken had. Je zou je af kunnen vragen of de medische wereld baat heeft bij het verwijderen van belangrijke organen, zodat de massa nog kwetsbaarder wordt?

In studies stelden onderzoekers vast dat de milt een cruciale rol zou kunnen spelen in het genezen van een beschadigd hart. De milt, een niervormig orgaan dat zich linksboven in de buik bevindt, helpt infecties op te sporen en filtert beschadigde rode bloedcellen uit de bloedsomloop. Toch wordt de milt als niet-essentieel beschouwd en kan men prima zonder leven. Maar een onderzoek bij muizen wees er op dat de milt monocyten opslaat: witte bloedcellen essentieel voor het immuunsysteem en weefselherstel

Filip Swirski van het Massachusetts General Hospital’s Center for Systems Biology in Boston, zegt dat wetenschappers vroeger dachten dat monocyten enkel in het beendermerg aangemaakt werden – zoals trouwens andere types van witte bloedcellen – en opgeslagen werden in de bloedstroom. Maar in werkelijkheid is de milt de bron van 40 tot 50 percent van de monocyten die betrokken zijn in het genezingsproces (bij muizen) na een hartaanval.

Filip Swirski: “Als je een hartaanval overleeft, dan moet uw hart op de juiste manier genezen, en dat hangt van monocyten af. Men heeft altijd gedacht dat de monocyten die zich onmiddellijk na een hartaanval in het hart verzamelen afkomstig waren uit de bloedstroom. Maar na berekeningen ontdekten we dat het aantal monocyten dat zich in het hart verzamelden ver boven het aantal monocyten in omloop was. Toen we als deel van het onderzoek de milt verwijderden en daarna een hartaanval uitlokten, telden we een veel lager aantal verzamelde monocyten.”
Een van de bekendste ‘nutteloze’ organen is het ‘wormvormig aanhangsel’, beter bekend onder de Latijnse benaming ‘appendix (vermiformis)’, een 1 tot 15 centimeter lang, dun rolrond aanhangsel van de darmen dat in het verlengde van het caecum – de eigenlijke blindedarm – ligt. Blijkt dat de appendix – zelfs vandaag nog – in bepaalde omstandigheden een belangrijke rol speelt.

De appendix blijkt een pakhuis vol heilzame bacteriën te zijn die helpen bij het verteringsproces. In een ontwikkelde wereld waar diarree ten gevolge van een vuile, door parasieten geteisterde levensstijl nog steeds een gemeenschappelijk voorkomend probleem is, blijkt de appendix een vitaal orgaan te zijn om na ziekte de darmen opnieuw te bevolken met nuttige bacteriën.

Laitman zegt dat een ander voorbeeld waarbij onze anatomie achterloopt op onze huidige levensstijl de indirecte bloedsomloop is. Bepaalde systemen van aders en slagaders verzekeren de bloedstroom wanneer de belangrijkste wegen geblokkeerd of beschadigd raken. Vandaag lijken deze systemen echt overbodig. Zo hebben onze ellebogen, knieën en schouders een indirecte bloedsomloop, maar ons hart en het grootste gedeelte van onze hersenen hebben dat niet.

Door Ramon Walter

Share.