In plaats van de realiteit van kindermisbruik onder ogen te zien, hebben Trump-fans een uitgebreide fictie bedacht om hun steun voor een moreel onverdedigbare president te rechtvaardigen
‘De samenzwering is uit de donkere schaduwen van het internet naar Facebook gemigreerd, waar het zich nu verspreidt onder een publiek van bange en goedgelovige ouders.’
‘De samenzwering is uit de donkere schaduwen van het internet naar Facebook gemigreerd, waar het zich nu verspreidt onder een publiek van bange en goedgelovige ouders.’ Foto: Matt Rourke / AP
In de afgelopen weken zijn de groepen offline gegaan naar de echte wereld en hebben ze hun Facebook-pagina’s gebruikt om persoonlijke bijeenkomsten te organiseren buiten toeristische attracties zoals de Big Red Wagon in Spokane, Washington, en het hoofdgebouw van de staat in Salem, Oregon. De gelovigen houden borden vast met dingen als “#SavetheChildren” en “Stop kinderhandel.” Ze worden vaak vergezeld door hun kinderen, in T-shirts en onesies met de tekst ‘Ik ben niet te koop’.
Op het eerste gezicht lijken ze onschadelijk, als verzoekers voor een non-profit of een onschadelijk sociaal doel. Maar er zijn weggeefacties. Sommige borden dragen afbeeldingen van pizzapunten, een verwijzing naar de samenzweringstheorie van Pizzagate die stelde dat Hillary Clinton een pedofilie-ring exploiteerde vanuit een gimmickachtige pizzeria in Washington DC genaamd Comet Ping Pong. Soms dragen de rallygangers T-shirts met het acroniem ‘WWG1WGA’, wat staat voor ‘Where we go one we go all’, een slogan voor aanhangers van de uitgebreide en ongegronde online complottheorie genaamd QAnon.
‘
De samenzweringstheorie van QAnon is enorm, gecompliceerd en verandert voortdurend, en haar aanhangers vouwen voortdurend nieuwe gebeurtenissen en persoonlijkheden in haar hoofdverhaal. Maar de kern ervan is dat nationale democraten, bijgestaan door Hollywood en een groep van ‘mondiale elites’, een enorme ring leiden die gewijd is aan de ontvoering, mensenhandel, marteling, seksueel misbruik en kannibalisatie van kinderen, allemaal met het doel de rituelen van hun satanische geloof. Donald Trump is volgens deze fantasie de enige persoon die bereid en in staat is een aanval tegen hen op te zetten.
De samenzweringstheorie begon op 4chan, een digitale beerput van haatzaaiende uitlatingen en samenzweringstheoretisering, en aanhangers ontlenen hun overtuigingen aan de cryptische berichten van Q, een anonieme commentator die volgens hen een zeer erkend lid is van de Trump-regering die Donald Trump bijstaat. in zijn heroïsche strijd tegen de satanische pedofiele democraten. De samenzwering heeft zich tijdens de pandemie op grote schaal verspreid, uit de donkere schaduwen van internet naar Facebook gemigreerd, waar het zich nu verspreidt onder een publiek van bange en goedgelovige ouders.
Als de verhalen van QAnon-samenzweringen je als inventief of creatief bizar lijken, zijn ze dat niet. De ficties van QAnon zijn meestal uitbarstingen van andere weerlegde complottheorieën. Het idee van een geheime, almachtige “cabal” van sadistische satanisten die op kinderen azen, is niet nieuw. In dat deel van zijn overlevering leent de QAnon-samenzweringstheorie zwaar van de satanische paniek van de jaren tachtig, een vreemd fenomeen waarbij honderdduizenden overigens redelijke Amerikanen ervan overtuigd raakten dat geheime kaders van satanisten opereerden vanuit kinderdagverblijven, martelend en molesterend kinderen voor rituelen. Ondertussen grijpt de bewering van QAnon dat satanistische democraten kinderen ondergronds landbouwen om hun bloed te oogsten en te drinken terug op een nog oudere samenzweringstheorie, de antisemitische bloedlastering, een middeleeuwse fictie die poneerde dat Joodse mensen christelijke kinderen stal en vermoordden om gebruik hun bloed om matze te maken. QAnon lijkt misschien gedetailleerd en vreemd in zijn fantasieën, maar het is een sterk afgeleide complottheorie, waarbij oude leugens vaker worden geremixed dan nieuwe worden opgeroepen.
Waarom raken conservatieven periodiek gefixeerd op uitgebreide samenzweringstheorieën over de verkrachting en marteling van kinderen? De details van het QAnon-verhaal hebben geen enkele relatie met de manier waarop seksueel misbruik van kinderen daadwerkelijk plaatsvindt. De Q-gelovigen hebben gelijk dat seksueel misbruik van minderjarigen veel vaker voorkomt dan velen denken, maar elke relatie tussen hun overtuigingen en feit houdt daar op.
Volgens de Centers for Disease Control ervaart ongeveer een op de vier meisjes en een op de 13 jongens ergens in de kindertijd seksueel misbruik – een alarmerend hoog aantal.
Een aanzienlijke minderheid van die misstanden wordt gepleegd door andere kinderen. Volgens Rainn is de prevalentie van kinderen die door volwassenen seksueel worden misbruikt ongeveer een op de negen meisjes en een op de 53 jongens – een lager maar nog steeds alarmerend aantal. Over het algemeen zijn de volwassenen die kinderen seksueel misbruiken geen vreemden of mensenhandelaars (of nationale democratische politici). In plaats daarvan zijn het meestal mannen – en het zijn vooral mannen die kinderen seksueel misbruiken – die het misbruikte kind kent. Drieënnegentig procent van de kindermisbruikers is bekend bij hun slachtoffers. negenenvijftig procent zijn kennissen of familievrienden en 34% zijn familieleden.
Deze realiteit leent zich niet voor spetterende krantenkoppen. Het suggereert niet dat er een roofdier in de schaduw loert, laat staan een duister netwerk van snode liberalen die wachten om je kinderen te stelen. Het is minder sensationeel, en het is ook droeviger. Erkenning van de werkelijke manieren waarop kinderen seksueel worden misbruikt, zou betekenen dat we de confrontatie moeten aangaan met de manieren waarop gezinnen en gemeenschappen duistere geheimen kunnen bewaren en de meest kwetsbaren schade kunnen berokkenen. Het zou betekenen dat we geconfronteerd worden met het feit dat voor degenen die het overkomen, seksueel misbruik van kinderen niet alleen een kwestie is van seksuele overtreding, maar ook van verraad door iemand die ze vertrouwden.
Geen van deze feiten is nuttig voor conservatieven, dus negeren ze ze. Maar dat verandert niets aan het psychologische doel dat QAnon dient voor zijn aanhangers. Wanneer conservatieven de mantel van seksueel misbruik van kinderen op zich nemen met samenzweringstheorieën en desinformatie, nemen ze een morele positie in die gewoonlijk wordt ingenomen door liberalen: het verdedigen van de machtelozen, de stemlozen, de rechtelozen. Het is niet ongelijk aan de psychologische functie van conservatieve oppositie tegen abortusrechten – het gaat erom dat conservatieven zichzelf niet moeten zien als degene die pijn en onnodig lijden toebrengt, maar als verdedigers van de onschuldigen. Maar net als in het abortusdebat bestaan de onschuldige slachtoffers in de QAnon-samenzweringstheorie alleen in de hoofden van conservatieven.
QAnon is een uitgebreide fictie die is bedacht door Trump-fans om te voorzien in de psychologische behoeften van degenen die zichzelf niet kunnen toestaan te erkennen wat voor iedereen duidelijk is: dat de man op wie ze hebben gestemd en die ze steunen, leugenachtig, narcistisch, incompetent, corrupt en gruwelijk is zowel moreel als intellectueel ongeschikt voor zijn ambt. Hij is zo ostentatief ongeschikt om president te zijn dat de enige manier waarop zelfs zijn meest fervente aanhangers zijn standpunt kunnen rechtvaardigen, is door hun eigen ontkenning te verheffen tot een barokke theologie waarin zijn tegenstanders satanische pedofielen zijn, en hij is de verdediger van de kinderen.
Deze waanvoorstelling heeft al onschuldige mensen in gevaar gebracht en levens geëist: een aanhanger van QAnon arriveerde op beroemde wijze bij komeet Ping Pong met een geweer dat hij in de lucht schoot, en een andere gelovige van QAnon vermoordde een vermeende maffiabaas op Staten Island bij wie hij naar verluidt betrokken was. de pedofiele ring. Als het waanidee zich blijft voortplanten en zich verspreidt, zal het geweld zeker doorgaan.
Nieuws wordt bedreigd …
… net wanneer we het het meest nodig hebben. Miljoenen lezers over de hele wereld komen naar The Guardian op zoek naar eerlijke, gezaghebbende, op feiten gebaseerde rapportage die hen kan helpen de grootste uitdaging waarmee we in ons leven zijn geconfronteerd te begrijpen. Maar op dit cruciale moment worden nieuwsorganisaties geconfronteerd met een wrede financiële dubbele klap: met minder mensen die hun huis kunnen verlaten en minder nieuwsverkopers in bedrijf, zien we een afname van de krantenverkopen in het VK. De advertentie-inkomsten blijven ondertussen sterk dalen nu bedrijven het gevoel hebben dat het bekneld raakt. We hebben je nodig om het gat te vullen.
Wij zijn van mening dat ieder van ons gelijke toegang verdient tot essentiële publieke journalistiek. Dus, in tegenstelling tot vele anderen, hebben we een andere keuze gemaakt: Journalistiek voor iedereen open houden, ongeacht waar ze wonen of wat ze kunnen betalen. Dit zou niet mogelijk zijn zonder financiële bijdragen van degenen die het zich kunnen veroorloven, die ons werk nu vanuit 180 landen over de hele wereld steunen.
