‘Demofobie van Brussel kent geen grenzen: alle vormen van democratie en zelfbeschikking worden onderdrukt’ – Spaanse journalist voor The Asia Times: ‘Er komt een perfecte storm aan’.
‘De fascist Franco mag dan al meer dan vier decennia dood zijn, maar Spanje zit nog steeds vast aan zijn dictatoriale lijk,’ begint de Spaanse journalist Pepe Escobar in zijn commentaar voor The Asia Times op het keihard neerslaan van het Catalaanse referendum over onafhankelijkheid afgelopen zondag. De beelden waren schokkend: zowel oude als jonge mensen werden met stokken geslagen en aan hun haren weggesleept. Er vielen honderden gewonden door het grove politiegeweld, die zelfs rubberen kogels op de Catalanen afschoot. ‘Midden in die hoog verheven Europese Unie, die zichzelf tegenover de mindere regio’s op deze planeet als het centrum en de beschermer van mensenrechten presenteert, is een nieuw paradigma bedacht: In naam van de democratie: stem niet! Of anders…’
https://youtu.be/UTZmelAvluQ
De Spaanse premier Mariano Rajoy verwierf met zijn optreden een nieuwe bijnaam: ‘Nano-Franco’. Zijn ‘heroïsche schoktroepen, die actief waren vanwege een landelijk terreuralarm, werden nu met stokken en rubberen kogels ingezet – niet tegen jihadisten, maar tegen… stemmers.’
Minstens zes scholen die als stemlokalen waren ingericht werden het centrum van wat na zondag de ‘Slag van Barcelona’ wordt genoemd. Gewone ouders van schoolkinderen organiseerden ‘sit ins’ om te voorkomen dat de gebouwen zouden worden gesloten door de politie. Die kon echter niet voorkomen dat zo’n 2,26 miljoen Catalanen hun stem uitbrachten. Daarvan stemde ongeveer 90% vóór onafhankelijkheid.
‘Er komt een perfecte storm aan’
In de loop van zondag en de dagen erna is er in heel Catalonië, onder alle sociale klassen, het gevoel ontstaan dat het niet meer enkel om onafhankelijkheid van Spanje gaat, maar over het gevecht tegen een nieuwe form van fascisme. Escobar: ‘Eén ding is zeker: er komt een ‘perfecte storm’ aan.’ De idiote verklaring van de Spaanse regering dat ‘het referendum nooit plaatsvond, omdat Spanje een volwassen, moderne, vriendelijke en tolerantie democratie is’, zaaide ongeloof, en werd door alle gebeurtenissen gelogenstraft.
Daarbij werden zoals tegenwoordig in heel de EU gebeurt de gebruikelijke leugens voor de dag gehaald, zoals dat ‘de grote meerderheid van de Catalanen niet wilde meedoen’. Onafhankelijke peilingen wezen vóór het ‘niet bestaande’ referendum uit dat zo’n 70% tot 80% wilde gaan stemmen. Dankzij het fascistische ingrijpen door de Spaanse politie werd dat 42%.
Door EU aangestuurde Rajoy pleegde ‘fascistische staatsgreep’ tegen Catalonië
Daarnaast wapperde Rajoy met de ‘onwankelbare steun van de EU en in de internationale gemeenschap.’ Logisch, want de ongekozen elite in Brussel en hun vazallen in de Europese hoofdsteden, waaronder ook Den Haag, zijn als de dood voor de stem en mening van het volk. We herinneren ons nog maar al te goed hoe het Oekraïne referendum in de prullenbak werd gegooid, en hoe uitgerekend D66, dat in het verleden aan het front stond voor de invoering van een referendum, haar eigen kroonjuweel nu bij het grofvuil heeft gezet, omdat de uitslag van de paar referendums die er zijn geweest hen niet aanstond.
‘De schofterige, middelmatige en corrupte Rajoy loog zelfs nog meer toen hij zei dat hij ‘de deur openhoudt voor dialoog’,’ vervolgt de analist van The Asia Times, die erop wijst dat het Spaanse Constitutionele Gerechtshof, dat het referendum had verboden, één grote grap is, omdat de rechters helemaal niets geven om de scheiding der machten, en enkel werken voor de twee grote partijen die al zo lang in Spanje de dienst uitmaken, de zogenaamde ‘socialisten’ en de ‘middeleeuwse rechtsen’ van Rajoys volkspartij.
In Madrid heeft men dan ook maar twee prioriteiten: gewillig gehoorzamen aan de EU-dictaten, en met alle mogelijke middelen ieder tegengeluid en iedere roep om onafhankelijkheid verpletteren. Dat kan, samen met het verbod op het referendum, daarom als een Spaanse ‘coup’, een fascistische staatsgreep tegen de Catalaanse regering en tegen de democratie worden gezien. Niet voor niets werd de leus van het volk dat destijds tegen dictator Franco opstond afgelopen zondag weer massaal gehoord: ‘No parasán!’, ‘Ze komen er niet door!’.
Het ‘zwijgen van de wolven’: ‘Demofobie’ van Brusselse elite kent geen grenzen
En dan was er nog ‘het zwijgen van de wolven. Het zou eenvoudig zijn de reactie van de EU te bedenken als het drama in Catalonië zich in een veraf gelegen ‘barbaars’ Euraziatisch land had afgespeeld. Het vreedzame referendum in de Krim werd veroordeeld als ‘illegaal’ en dictatoriaal, terwijl een gewelddadige aanval op het vrijheid van meningsuiting van miljoenen mensen in de EU een goedkeurend knikje kreeg.’
‘De demofobie (angst voor het volk) van de elite in Brussel kent geen grenzen. De geschiedenis toont aan dat EU burgers zich niet vrijelijk mogelijk uiten, en vooral geen democratische middelen mogen gebruiken over kwesties die gaan over zelfbeschikking.’ Het zwijgen van de EU, dat nu op huichelachtige wijze oproept tot ‘de dialoog’ in Spanje, heeft aangetoond dat het Brussel is dat aan de touwtjes trekt in Madrid. ‘Tenslotte betekent het ‘Brave New Euroland’ project de vernietiging van de Europese naties ten gunste van een gecentraliseerde Brusselse eurocratie.’
Maar ‘referenda zijn als ontembare beesten’. Het moslim maffia-narco staatje Kosovo ontstond na het bombarderen van de Servische democratie door de NAVO, waarna het Pentagon er al snel zijn grootste militaire basis buiten de VS bouwde. Het referendum op de Krim verliep 100% vreedzaam en legaal, en zorgde ervoor dat het door Krushchev kunstmatig losgemaakte gebied weer terugkeerde bij Rusland. De Britten stuurden géén troepen naar Schotland om een referendum te stoppen, maar zijn gewoon gaan onderhandelen.
Meer EU betekent onvermijdelijk het uitbreken van burgeroorlogen
De regering Rajoy zou ook eens moeten kijken naar Ierland in 1916, waar aanvankelijk de meeste mensen niets zagen in een opstand tegen het Britse Rijk. Maar de daarop volgende keiharde Britse onderdrukking zorgde er uiteindelijk voor dat er toch een onafhankelijkheidsoorlog uitbrak. De rest is geschiedenis.
Die les zou men in Brussel, Den Haag, Berlijn en Parijs ook eens moeten trekken. Het nog verder forceren van de onafhankelijke Europese volken in een door Brussel geregeerde EU superstaat zal juist meer voer zijn voor vergelijkbare onafhankelijkheidsbewegingen in Lombardia, Veneto, Vlaanderen, Baskenland, Galicië, Bayern, en ga zo maar door. Nog meer EU betekent dan ook onvermijdelijk het uitbreken van nieuwe (burger)oorlogen. Het bloed dat dan massaal in de straten zal vloeien zal op conto zijn van iedere partij en politicus die nu niet kan wachten om nog meer macht over te dragen aan Brussel.
‘In heel de EU is de gecentraliseerde droom van de Eurocraten aan het barsten,’ besluit Escobar. ‘Het is Catalonië dat wel eens kan wijzen op een niet zo ‘heerlijke’, maar wel realistischere nieuwe wereld.’
Bronnen:
(1) The Asia Times via Zero Hedge
