Geplande Amerikaanse aanval op Syrië bevatte op het bevel van Witte Huis bewust burgerdoelwitten
’s Werelds meest gevierde onderzoeksjournalist Seymour Hersh, die onder andere de Turkse-Saudische steun voor ISIS onthulde, en eerder de valse beschuldigingen van de regering Obama aan het adres van de Syrische president Assad ontmaskerde en de president op talloze andere leugens betrapte, heeft in een interview de Democratische presidentskandidaat Hillary Clinton beschuldigd van het geven van toestemming voor het verstrekken van saringas aan de Syrische rebellen, die daarmee in augustus 2013 een ‘false flag’ aanval op de wijk Ghouta in Damascus uitvoerden, waarbij zo’n 1000 tot 1700 mensen omkwamen.
Hersh was degene die het bestaan van een geheime overeenkomst ontdekte tussen de regering Obama en de leiders van Turkije, Saudi Arabië en Qatar kwam, die afspraken om een gifgasaanval in Syrië te laten uitvoeren, en daar Assad de schuld van te geven, zodat Amerika een excuus had om het land binnen te vallen. De CIA en het Britse MI6 werden verantwoordelijk voor het smokkelen van grote hoeveelheden wapens uit het arsenaal van de vermoorde Libische leider Muamar Gadaffi naar Syrië.
Hillary Clinton was hier als minister van Buitenlandse Zaken direct bij betrokken, omdat de wapensmokkel werd gedirigeerd via het later aangevallen Amerikaanse consulaat in Benghazi, en rechtstreeks werd aangestuurd door het ministerie in Washington. Bij deze aanval –die aanvankelijk door Clinton en Obama zoveel mogelijk in de doofpot werd gestopt- kwam onder andere de ambassadeur –volgens Hersh iemand die op de dag van de aanslag nog een ontmoeting had met de plaatselijke CIA-chef en de scheepvaartmaatschappij die betrokken was bij de smokkel- om het leven.
Bewijs smokkel chemische wapens leidt direct naar Witte Huis
De Pulitzer-prijs winnende onderzoeksjournalist kreeg later bijval van een andere bekende collega, Christoph Lehman, die op 7 oktober 2013 onthulde dat Amerikaanse en Saudische topofficials verantwoordelijk waren voor het verstrekken van chemische wapens aan de Syrische rebellen. Op basis van andere bronnen dan die van Hersh schreef Lehman dat ‘het bewijs direct naar het Witte Huis leidt, en naar de voorzitter van de gezamenlijke stafchefs Martin Dempsey, CIA directeur John Brennan, het Saudische prins hoofd inlichtingendiensten prins Bandar, en het Saudische ministerie van Binnenlandse Zaken.’
Daar kwam de analyse van twee Amerikaanse toponderzoekers nog eens bovenop, die in het Lloyd-Postal Reportconcludeerden dat ‘de interpratie van de technische inlichtingen die de Amerikaanse regering voor en na de (gifgas)aanval van 21 augustus had verzameld ONMOGELIJK CORRECT KAN ZIJN.’ Oftewel: President Obama had glashard gelogen, en zoals onze lezers inmiddels weten: bepaald niet voor het eerst en laatst.
Hersh heeft nu voor het eerst Hillary Clinton direct beschuldigd van een belangrijke rol in deze ‘rat line’. De interviewer van Alternet.org vraagt verder aan Hersh:
‘In uw boek (‘The Killing of Osama bin Laden’) citeert u een voormalige inlichtingenofficial die zegt dat het Witte Huis 35 (militaire) doelwitten (voor de geplande Amerikaanse invasie van Syrié) verwierp… omdat ze het regime Assad niet voldoende pijn zouden doen. Later stelde het Witte Huis een lijst voor met ook burgerdoelwitten. Hoeveel burgers zouden zijn omgekomen als de door het Witte Huis voorgestelde aanval had plaatsgevonden?’
Hersh antwoordde dat het een lange Amerikaanse traditie is om burgerslachtoffers te negeren. Die worden enkel als ‘collateral damage’ (bijkomende schade) beschouwd, en soms zelfs bewust veroorzaakt, om de bevolking van het aangevallen land of gebied zover te krijgen zich niet te verzetten of zich over te geven.
Assad staat Arabische olie- en gaspijpleiding in de weg
De onderzoeksjournalist vervolgde dat niemand, ook de hoogste militaire leiders niet, begrijpt waarom Obama zo geobsedeerd is door Syrië. Mogelijk is het omdat de Saudi’s al in 1950 begonnen met de bouw van de nooit voltooide Trans-Arabia oliepijplijn naar Europa, en die leiding na 65 jaar eindelijk willen voltooien. Bashar Assad, bondgenoot van Rusland, staat daarbij in de weg. Hetzelfde geldt voor de geplande Qatar-Turkey gaspijpleiding.
De Saudische koninklijke familie is een belangrijke bondgenoot van de VS. Hetzelfde kan gezegd worden van de koninklijke families van Qatar, Koeweit, Bahrein en Oman, eveneens 100% streng-islamitische staten.
Op dit punt had Hersh het dus mis, aangezien op onafhankelijke en alternatieve nieuwssites al heel lang uitgelegd en onderbouwd wordt waarom Obama per se een regimeverandering in Syrië wil. Buiten het verwijderen van de blokkade voor de Saudische en Qatarse pijpleidingplannen, zou Assad na Gadaffi en Saddam Hussein –en overigens ook Arbenz in Guatemala en Allende in Chili- de zoveelste pro-Russische leider zijn die door de Amerikanen uit de weg wordt geruimd.
Jihadsten gesteund door VS, Turkije, Saudi Arabië, Golfstaten
Hersh bevestigde wel dat Obama doelbewust jihadgroepen naar Syrië stuurde. Die moesten tijdens de geplande Amerikaanse bombardementen dienst doen als zijn grondtroepen. Deze Soenitische jihadisten krijgen hun salaris betaald door Saudi Arabië en de andere Golfstaten. Turkije financiert hen onder andere door de aankoop van door ISIS gestolen ruwe olie, en biedt de terroristen een veilige vluchthaven. Let wel: dit zijn dezelfde leiders die miljoenen als vluchtelingen vermomde moslims naar Europa sturen, en verantwoordelijk zijn voor islamitische terreuraanslagen, niet alleen in Europa, maar ook in de VS, Rusland, Afghanistan, Pakistan, India, Nigeria, et cetera.
Soms gaan de verschillende jihadgroepen elkaar te lijf, maar zelfs dat is onderdeel van het plan. Het lastigste probleem voor de Saudische, Turkse, Amerikaanse en Europese leiders is misschien nog wel om de eigen bevolking keihard te blijven voorliegen dat de militaire acties in en boven Syrië gericht zijn tegen de terroristen, tegen ISIS, en dat het de schuld van Assad is dat er al honderddduizenden doden zijn gevallen.
Plan is Russen uit energiemarkt te stoten
Het uiteindelijke doel is om Rusland buiten te sluiten van de Europese energiemarkt. Ook de sancties tegen Rusland moeten dit bewerkstelligen, evenals de vrijhandelsverdragen die de VS met Europa (TTIP), Oost Azië en Canada wil sluiten. Daarbij worden niet alleen Rusland, maar ook China en de andere BRICS-landen uitgesloten, zodat die geen bedreiging meer kunnen vormen voor de Amerikaanse financiële en economische hegemonie over de wereld.
‘Waarom doet Amerika zo? Waar zeggen wij niet tegen de Russen: laten we samenwerken?’ vraagt de interviewer dan. ‘Nauwer samenwerken met Rusland lijkt juist zo logisch.’
Obama en Clinton achter sarinaanval Damascus
Hersh antwoordde dat hij het niet wist. Volgens Zero Hedge een leugen, omdat misschien wel de best geïnformeerde onderzoeksjournalist ter wereld zonder twijfel moet weten wat de werkelijke reden is dat de regering Obama samen met de Turken en Arabieren de bloedige burgeroorlog in Syrië heeft gestart. Desondanks was de informatie die hij wel durfde te delen dermate onthutsend, dat Amerikaanse media –zelfs de New Yorker- hun vingers er niet aan durfden te branden, waarschijnlijk uit angst voor de inmiddels gevreesde wraak van Obama.
Dus zult u ook in onze reguliere ‘kwaliteitsmedia’ niets lezen over het feit dat de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken en huidige Democratische presidentskandidaat, en haar baas, de president zelf, achter de aanval met saringas in Damascus zaten, en dat zij met Turkije en Saudi Arabië overeen kwamen om daar Assad van te beschuldigen. En dat allemaal om de politieke en financiële macht van de Amerikaanse elite in stand te houden, en hun wurgende greep op de rest van de wereld te verstevigen. (1)
‘Is dit een democratie?’
‘Is dit werkelijk een democratie?’ is de afsluiting op Zero Hedge. De retorische vraag geldt de VS, maar net zo goed Europa, dat in alles een willoze slaaf is van Washington, Ankara en Riyadh, en inmiddels zo diep door de knieën is gegaan, dat het de aanval met miljoenen moslimmigranten kritiek- en weerloos over zich heen laat komen, terwijl de Europese ‘leiders’ heel goed beseffen dat onze landen en volken daarmee naar hun ondergang worden geholpen.
