In de Verenigde Staten woedt al jaren een burgeroorlog, die niet met wapens wordt uitgevochten, maar die, zoals bijna in de verkiezingsnacht, een gewapende confrontatie zou kunnen ontketenen.
Julia Cagé, mediaspecialiste en hoogleraar economie aan de University Sciences-po in Parijs, analyseert de rol van sociale netwerken in de Amerikaanse verkiezingen en hoe zij het land hebben verdeeld. Ze reflecteert op de vermoeidheid van de democratie, die meningsverschillen in het politieke debat niet langer toelaat – er bestaat vandaag niet zoiets als dispuut: als je niet denkt zoals de “anderen”, leggen ze je het zwijgen op, bijvoorbeeld via de sociale netwerken – en over de groeiende onmogelijkheid om vreedzame politieke discussies in een representatief rechtssysteem in stand te houden. Een waarschuwing voor Frankrijk en Europa, zegt Cagé.
Het is duidelijk dat dit alles wordt verergerd door de aanwezigheid van buitenlandse bevolkingen in Europa, zelfs al zijn ze niet direct vijandig gezind zijn.
Wat mij opvalt is de mate van polarisatie tussen de twee partijen, die bij dit soort verkiezingen nooit eerder heeft bestaan. Het is veel sterker dan vier jaar geleden, en degenen die een blauwe golf [Democraten, red] voorspelden, hadden er niets van begrepen. We hebben een soort blindheid gezien van de liberale pers in het buitenland en van de Europese media, die de als rampzalig omschreven behandeling van de epidemie door de Trump-regering en de ineenstorting van de economie weer in de vergetelheid gebracht hebben.
De opkomst bij de verkiezingen is aanzienlijk gestegen, maar Amerika lijkt meer verdeeld en gepolariseerd dan ooit tevoren, en dat is slecht nieuws voor de democratie.
De Democraten hebben bijgedragen aan deze polarisatie. De partij is in toenemende mate afhankelijk van grote particuliere donateurs en heeft zich van de basis verwijderd. Biden heeft meer donaties ontvangen van de rijken, terwijl Trump geld heeft ontvangen van gezinnen met een laag inkomen. Dit wordt weerspiegeld in de kiezersstructuur van Biden.
Links staat niet meer voor de arbeidersklasse. Het is een wild bondgenootschap tussen de oligarchie, de uiterste randen van het activisme dat de “normalen” haat, en de etnische minderheden.
Ook om deze reden zal het onmogelijk zijn voor een eventuele president Biden om te regeren. Minstens de helft van het land, dat nog steeds de gezonde component belichaamt waardoor het systeem werkt, dat de productie in handen heeft en een recordaantal wapens, zal hem nooit als president erkennen. En deze breuk, die ook geografisch is, kan betekenen dat zelfs verschillende staten hem niet zullen herkennen.
Als Trump zegt dat hij heeft gewonnen, zullen de 70 miljoen blanken die op hem hebben gestemd, alleen hem als hun president erkennen.
