Waarom weten dokters zo weinig over eten?

Dood gaan we allemaal. Maar waaraan en wanneer wordt voor een groot deel bepaald voor wat we eten, blijkt uit steeds meer onderzoek. Toch worden medici maar nauwelijks opgeleid in voedingsleer, laat staan in koken.

Artsen vinden van zichzelf dat zij onvoldoende getraind zijn om eetadviezen te geven, schrijft The Salt.

Driekwart Amerikaanse Medical Schools haalt minimum-uren voedingsleer niet
In de VS raadt de National Academy of Sciences aan in de opleiding tot (basis)arts 25 uur voedingsleer op te nemen. In de praktijk blijkt maar een kwart van alle medical schools daar aan te voldoen. De studenten die meer willen weten van ‘culinary medicine’ moeten er zelf op uit.

In Chicago kunnen ze terecht bij drs. Sonia Oyola en Geeta Maker-Clark. Zij stelden een cursus op maat samen waarbij de studenten niet alleen leren over ziekten die met eten te maken hebben en hoe die te behandelen, maar ook nog eens zelf in de keuken staan. Op grond van die eigen ervaring blijkt het veel gemakkelijker advies en informatie over eten en gezondheid aan patiënten te geven.

Waarom zit dit soort kennis al niet standaard in het programma?

In mijn vier jaar extra-intensieve cardiologie-opleiding heb ik geen minuut voedingsleer gehad

In de VS is het een soort kastje-naar-de-muur verhaal tussen opleidingsinstituten, specialistenopleidingen en opleidingsstandaarden. Met als gevolg dat voedingsleer bijna overal buiten de boot valt. “In mijn vier jaar extra-intensieve cardiologie-opleiding heb ik geen minuut voedingsleer gehad”, zegt Stephen Devries. Hij is inmiddels hoofd van het Gaples Instituut dat tot doel heeft meer aandacht voor voedingsleer in de medische sector te brengen.Devries richt zich niet alleen op studenten, maar ook op gevestigde artsen die, bijvoorbeeld met een online cursus, hun kennis willen opvijzelen.

‘Olietanker’
David Eisenberg, verbonden aan de Harvard School of Public Health, zegt dat de huidige situatie, met een paar ‘strohalmpjes’ aan opleidingsinitiatieven, vooral toe te schrijven is aan de (te) langzame reactie van instituten op de tsunami aan obesitas en diabetes van de laatste jaren. “Ik geloof niet dat we hadden kunnen voorspellen dat gezondheidsprofessionals zoveel meer over eten hadden moeten weten. Ook verwachtten we niet dat we meer zouden moeten weten over bewegen en trainen of hoe bewust we ons moeten zijn van de manier waarop we leven of hoe we gedrag kunnen veranderen”, aldus Eisenberg.

Dokters die in hun opleiding meer over eten hadden geleerd, zouden voor gezondere mensen hebben kunnen zorgen

Het enthousiasme van de studenten voor de cursus van Oyola en Geeta-Clark laat zien hoe belangrijk het is hands-on met eten bezig zijn. “Volgens mij is het één van de dingen waar patiënten het meest nieuwsgierig naar zijn en waar ze de meeste vragen over hebben: dingen die ze zelf kunnen doen om akelige dingen te voorkomen in plaats van een behandeling te moeten ondergaan als die zich voordoen”, zegt een van cursisten. Dat begint bij gezond eten, want eten doen we allemaal, iedere dag.

Dokters die in hun opleiding meer over eten hadden geleerd, zouden voor gezondere mensen hebben kunnen zorgen, lijkt Harvard te willen zeggen.