Eerste voorzitter van de Europese Commissie Frans ‘mondkapje’ Timmermans kreeg woensdag een staande ovatie nadat hij het hele Europees Parlement bij elkaar had geschreeuwd. De eurofiel doet journalist Joost Niemöller nog het meest denken aan de Roemeense dictator Nicolae Ceausescu.
Ooit geliefd door zijn volk, maar daarna genadeloos afgestraft door zijn onderdanen. Zijn heerschappij in de jaren zeventig werd gekenmerkt door een open beleid, maar de jaren tachtig zagen er anders uit. Zijn regime werd alsmaar brutaler en repressiever.
De Roemeense bevolking werd systematisch onderdrukt en was door de vele infiltranten bij de geheime dienst niet veilig. Niemand was veilig. De regering van Ceausescu werd uiteindelijk omvergeworpen, waarna hij en zijn vrouw werden geëxecuteerd. Hij was toen helemaal alleen. Een leider zonder volk. Een leider in zijn eigen verbeelding.
Vol van zichzelf
Frans Timmermans is ook een leider in zijn eigen verbeelding, schrijft Niemöller. Hij zat niet in de Tweede Kamer door voorkeurstemmen. Via het interne schaakverkeer werd hij benoemd tot minister.
In die rol ging hij ongemeen bot tekeer tegen Poetin die volgens hem MH17 had neergeschoten, en werd daartoe beloond met een hoge positie bij de EU, aldus de journalist. Een anoniem Kamerlid zei over hem: “Frans zit zichzelf te veel in de weg. Is vol van zichzelf. Kent daardoor geen grenzen of limieten.”
Schijndemocratie
“En nu bralt deze ingebeelde leider het Europarlement toe. En die klappen voor hem. Dat wil zeggen voor zichzelf. Want dat is wat hier gebeurt. Men prijst zich, aangezien iemand het toch moet doen. Het is werkelijk niet om aan te zien,” schrijft Niemöller. “Het Europarlement vertegenwoordigt niemand en heeft niets te zeggen. Het is een schijndemocratie, een aquarium, een biotoop van elkaar toewuivende bankzitters.”
“Timmermans, die altijd enkel in de schijnwereld van zelf-feliciterend besturend Nederland leefde, denkt werkelijk dat hij ‘geschiedenis’ gaat maken,” vervolgt hij. “Deze ijdele brulaap, rondwentelend in het luchtledige schijngelijk over een geveinsde democratie waar de Europese burgers kotsziek van zijn.”
