Westerveld (GroenLinks) krijgt vaak commentaar op haar uiterlijk: ‘Je leert het op de harde manier

Bij mode draait het vaak om wát je draagt, maar hóe je het draagt is zeker zo belangrijk. Kijk maar naar Jesse Klaver. De leider van Groen Links heeft heus wel wat pakken in zijn kast hangen, maar als het er echt op aankomt, kiest hij het liefst voor een wit overhemd met opgestroopte mouwen. Een tikkeltje nonchalant, een tikkeltje kwajongensachtig, en dat zou zomaar een hele slimme zet kunnen zijn. Dat beaamt ook Yvonne Stoevelaar, het gezicht achter Het Imagobureau. Stoevelaar: ,,Bij zakelijk kleedgedrag is de stijlregel heel simpel: hoe meer huid, hoe informeler. Met zijn ontblote onderarmen straalt Klaver iets uit van: ik sta niet op een voetstuk, ik ben one of the guys. Tegelijkertijd hebben die opgestroopte mouwen ook iets actiefs. We hebben niet voor niets het spreekwoord ‘de handen uit de mouwen steken’. Hij straalt uit dat hij klaar is om aan het werk te gaan, en dat zou de twijfelende kiezer zomaar over de streep kunnen trekken.”

Hoe groot het effect van (politieke) mode ook kan zijn: bij de voorbereidingen op de verkiezingen komt vooral de inhoud van de campagne ter sprake. ,,We hebben het zelfs nooit over kleding”, beaamt Lisa Westerveld, de nummer 10 op de lijst. ,,Veel mensen denken dat we overal hulp bij krijgen, maar dit zijn gewoon zaken binnen onze eigen verantwoordelijkheid. Je leert het in Den Haag op de harde manier.”

Wat Westerveld met de laatste opmerking bedoelt, blijkt wel uit de reacties op haar sociale media. Naast inhoudelijke vragen en opmerkingen, komen er op Twitter en Instagram ook heel wat pittige meningen voorbij over haar uiterlijk. Dit zou de kort zijn, dat weer te lang, en ook haar blonde lokken leveren nog weleens felle discussie op. Lisa Westerveld: ,,Het hoort erbij, maar de manier waarop het wordt besproken is wel heel hard. Soms hebben mensen ook geen idee wat er schuilgaat achter een bepaalde keuze. In de plenaire zaal draag ik nog weleens gympen en dat komt vooral doordat mijn werkkamer in het uiterste hoekje van het Binnenhof zit. Als de stemmingsbel gaat, moet ik echt rennen om er binnen twee minuten te zijn. Dat red ik niet op pumps. Vaak neem ik ze wel in mijn hand mee, maar uiteindelijk vind ik het stemmen belangrijker dan mijn schoenkeuze.”

De tekst gaat verder na de tweet…

Vragend naar haar kledingstijl, die varieert van meisjesachtige jurken tot stoere bandshirts, geeft Westerveld aan dat er in haar kledingkast inderdaad sprake is van een tweedeling. ,,Privé draag ik jeans en nu het koud is ook meerdere truien. De nettere jurken komen van pas bij mijn politieke werk. Ik vind zelf dat bandshirts ook prima kunnen in de Tweede Kamer, maar ik weet dat het dan de hele tijd over mijn kleding gaat. Dat wil ik niet.”

Wie wél graag over kleding praat, is Tom van den Nieuwenhuijzen. De nummer 22 op de lijst is een idealist pur sang, die zich met veel passie inzet voor betere werkomstandigheden in de Chinese textielindustrie. Van den Nieuwenhuijzen: ,,Wat er in China gebeurt is onvoorstelbaar. Als je van plan bent om daar een textielfabriek te beginnen, kun je de Oeigoeren bijna per 1000 bestellen. Schandalig, pure mensenhandel. In landen als Vietnam, Bangladesh en Egypte hebben we wél afspraken kunnen maken over de werkomstandigheden, maar helaas zijn de grote modemerken huiverig voor een nieuwe samenwerking in een ander land. Je weet immers wat je hebt, maar niet wat je krijgt. Vertrouwen is hierin het sleutelwoord.

De tekst gaat verder na de foto…

Ik hoop dat de Nederlandse overheid een rol kan spelen bij dit proces, zodat wij in Nederland met een zuiver geweten iets uit de rekken kunnen halen. Zelf koop ik mijn kleding vaak bij G-star, een Nederlands merk dat erg zijn best doet om eerlijke kleding te leveren. C&A doet dat ook, maar mijn pakken koop ik liever bij Suitsupply. Ik heb niet de makkelijkste pasvorm, en kleding moet wel lekker zitten als je het veertien uur per dag draagt. Of Suitsupply ook werkt met keurmerken? Dat weet ik eerlijk gezegd niet. Ik neem aan van wel.”